Should the abortion limit in Belgium be relaxed from 12 to 18 weeks of pregnancy? For the most vulnerable women, this could improve aftercare, with fewer financial implications as a result.

Een huisarts zei me onlangs dat hij een therapie met ChatGPT had opgezocht. Ook een specialist vertelde trots op een receptie dat hij ChatGPT gebruikte om snel antwoord te krijgen op diagnostische en therapeutische vragen. Maar is deze werkwijze wel te vertrouwen?

In de ene wachtkring wordt de haio steevast met de praktijkopleider ingepland, terwijl dit op andere plaatsen niet gebruikelijk is. De haio is dan voor directe supervisie afhankelijk van de goodwill en de expertise van een collega-wachtarts. En tijdens een nachtdienst is de haio altijd alleen op de wachtpost, met enkel telefonische supervisie.

Huisartsen-in-opleiding worden in Vlaanderen nog te vaak voor de leeuwen gegooid. In Nederland worden ze beter omkaderd, zo blijkt uit het vorige onderzoek. Hoe kan het beter? En zijn kleine ingrepen al voldoende? Verschillende betrokkenen geven hun mening.

Het doen van wachtdiensten houdt haio’s bezig, dat is het minste wat je kunt opmaken uit dit artikel over het leerproces tijdens wachtdiensten in Vlaanderen en Nederland.

Met opgeteld 6100 gekende zeldzame ziektes lijdt in Vlaanderen ongeveer een half miljoen mensen aan een ‘zeldzame aandoening’. Toch voldoende indrukwekkend om minstens één keer per jaar, eind februari rond schrikkeldag, de aandacht erop te vestigen: Rare Disease Day.

Dit opiniestuk verwoordt een controversieel standpunt van een collega-huisarts over COVID-vaccinaties. De redactie van Huisarts Nu staat achter de strategie om zoveel mogelijk mensen te vaccineren, want anders blijft SARS-CoV-2 smeulen in de groep van ongevaccineerde mensen. Uiteindelijk blijft COVID-19 een urgentie voor de volksgezondheid en zorgt het nog steeds voor oversterfte. Toch vinden we het interessant om dit standpunt over al dan niet (verplicht) vaccineren integraal te publiceren.

In de huidige maatschappij zijn huisartsen, die in lang vervlogen tijden zeer gerespecteerd werden, gepenaliseerd tot het uiterst bekwaam uitschrijven van (ziekte)attesten. De COVID-pandemie deed er nog een schepje bovenop, want er werd ons opgelegd alle attesten voor ziekte en quarantaine uit te schrijven.

Meten is weten, het jarenlange mantra, is overal: in overzichtsgrafieken, tussentijdse beoordelingen, kwaliteitsindicatoren voor de prakijk... Verliezen we ons in registreren en rapporteren, en gaan we voorbij aan de inhoud?

Door het euthanasieproces krijgen patiënten vaker een ontwijkend of zelfs negatief antwoord van hun huisarts op de vraag naar euthanasie. Dat kan aanleiding geven tot een langdurig en pijnlijk proces met te lange wachttijden. Enkel collegiale samenwerking, tussen artsen en LEIFartsen, kan de schade herstellen die het proces heeft uitgelokt.