Mevrouw Vandersteen is 60 jaar.

Twee procent van onze bevolking heeft Diabetes Mellitus type II en men mag aannemen dat voor elke gekende diabetespatiënt een nog niet opgespoorde lotgenoot bestaat. Bovendien zal de veroudering van de bevolking dit gezondheidsprobleem nog doen toenemen. Hoe zul­len huisartsen, die het best geplaatst zijn om deze patiënten te begeleiden, hierop een antwoord bieden? Een groepspraktijk uit Zelzate geeft alvast het goede voorbeeld en gaat na of de begeleiding wat gestructureerder kan.

Niet insuline dependente diabetes is een frequent voorkomende maar ook ernstige aandoening die op termijn invaliderend en levensbedreigend kan evolueren. Een vroege diagnosestelling is dus onontbeerlijk. Uit onderzoek blijkt evenwel dat de glucosurie-methode voor omvangrijke screening onvoldoende is. Hel aantal diagnoses die gemist worden, is nog te groot.

In de reeks “Mondig ziek zijn" verscheen nu ook “Suiker: Voor mensen met diabetes”. Zoals de meeste boekjes uit deze reeks is deze uitgave zeer patiëntgericht.

De standaard Diabetes Mellitus Type II van het Nederlands Huisartsen Genootschap omvat richtlijnen voor de diagnostiek, de behandeling en de begeleiding door de huisarts van patiënten met diabetes mellitus type II die geen insuline gebruiken.

Bij kinderen en bij volwassenen bij wie onlangs de diagnose diabetes werd gesteld, wordt de voorkeur gegeven aan humane insulines. Deze geven minder antilichaamvorming en minder allergie en lipodystrofie.

Tot nu toe werd algemeen aangenomen dat type II-diabeten evenveel en soms meer insulineproduktie hadden dan normale individuen.