Voor de samenwerking huisarts-psycholoog ontstaat steeds meer interesse. Een aantal misverstanden en vooroordelen moeten echter eerst uit de wereld geholpen worden. Een medisch-psychologische samenwerking biedt immers heel wat mogelijkheden, en niet in het minst op het gebied van de huisartsengeneeskundige opleiding, research, en samenwerking met de tweede lijn, maar ook wat betreft de patiënt die er als belangrijkste opponent baat bij vindt. Via vier basisopties is een waardevolle samenwerking tussen huisarts en psycholoog mogelijk.

De somatische klachten die een patiënt aan zijn huisarts voorlegt, omvatten niet zelden psychologische componenten. Voor een hele reeks klachten zoals duizeligheid, zweten, beven, en diffuse pijnklachten is het vaak niet mogelijk een organische oorzaak te vinden. Ingaan op de leefsituatie van de patiënt en diens wijze van omgaan met probleemsituaties kan dan nuttig zijn om vermindering van de klachten te bewerkstelligen. In onderstaande tekst wordt aan de hand van een praktisch voorbeeld deze wijze van behandeling geïllustreerd.

Deze bundel teksten is de eerste in een reeks van twee. Ze onstonden naar aanleiding van een Winterconferentie in 1986, georganiseerd door de Vlaamse Vereniging van Klinisch Psychologen (VVKP) in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Psychologen (NIP).

Dit boek is een Duitse vertaling van een belangrijk werk van Jean PIAGET, La psychologie de l'enfant, uitgegeven bij de PUF in 1966. In dit werk geeft Piaget een overzicht van de geestelijke ontwikkelingen van het kind tot ongeveer zijn zestiende levensjaar.

Dit Verslag uit de praktijk is geschreven door een van de pioniers van de samenwerking met huisartsen.

Psychologie en welbevinden was het onderwerp van een symposium in Leiden op 30 mei 1986.

In pocketformaat worden de volgende gebieden van de psychologie op een geordende en overzichtelijke manier aangeraakt: terminologie, geschiedenis van de theorieën, methodiek, statistiek, neuropsychologie, waarnemingspsychologie, denkpsychologie, leerpsychologie, actiepsychologie, cognitieve psychologie, communicatiepsychologie en gevoelspsychologie.

Ook in Nederland behoort de psychologie niet tot de kerndisciplines van de eerstelijn. Men beschouwt de psychologie eerder als een ondersteunende discipline.