Menu

Stress

In een goed opgezet onderzoek werden 134 patiënten die reeds zes jaar deel uitmaakten van een dubbelblinde hypertensie trial (drug versus placebo), at random verdeeld om al dan niet relaxatietraining te volgen bij huisartsen die voor dat doel een speciale weekendopleiding kregen.

Cary L. COOPER heeft reeds eerder boeken over stress geschreven. Het hier besproken werk werd uit het Engels vertaald.

Huisarts Nu 2020; 49(4): juli-augustus

10 augustus 20

De aanpak van een COVID-uitbraak in een woonzorgcentrum. Ervaringen en leerpunten van een huisartsenteam • Impact van een verkeersongeval. Hoe kan de huisarts de betrokkenen hierin begeleiden? • Zorg op maat voor patiënten met een handicap Hoe patiënten begeleiden bij de aanvraag van persoonsvolgende financiering? • Hoe ingrijpende gebeurtenissen beter herkennen? Snelle interventie helpt bij acute stressreacties en trauma’s • Helikopterbeeld, een kompas bij complexe problematiek. Hoe kan dit gepersonaliseerde overzichtsschema helpen bij opvolging? • Een wegwijzer voor chronische en complexe zorg. Van een lineair naar multifactorieel model

Heel wat mensen maken tijdens hun levensloop een ingrijpende gebeurtenis mee. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders beschouwt een gebeurtenis als ingrijpend als men bedreigd is met de dood of ernstige letsels, als men getuige is van de dood of de ernstige letsels van iemand anders, als men te weten komt dat een naaste zo’n gebeurtenis heeft meegemaakt of als men herhaaldelijk blootgesteld wordt aan de aversieve details na zo’n gebeurtenis.

“Ga buiten naar een plek in de natuur, driemaal per week gedurende minstens een uur. Hier is een overzichtskaart van de natuurplekken in jouw omgeving en hoe je ze kan bereiken.”

Dit vlot geschreven boekje is een uitnodiging om even stil te staan in ons stressvol leven en aandacht te besteden aan de balans tussen onze draagkracht en draaglast. De auteur Els De Rijck is arts-hygiënist in de jeugdgezondheidszorg en actief in de preventie.

Stress, surmenage en burn-out zijn voorbeelden van veelvoorkomende maar weinig bestudeerde psychische problemen in de eerste lijn. In de literatuur zijn deze begrippen slecht omschreven en blijkt een standaardaanpak voor huisartsen niet voorhanden. Aan de hand van een casus wordt in dit eerste deel bij deze begrippen stilgestaan.

Slapeloosheid, angst en stress zijn veelvoorkomend in ons dagelijks leven en zijn van alle tijden. Als dit probleem als erg storend wordt ervaren (bij één op vijf mensen) en men zoekt hulp bij een hulpverlener in de eerste lijn, dan komt men meestal bij de huisarts terecht. Uit een vroegere studie van Project Farmaka bleek dat gemiddeld 60% van de klachten voor angst en zelfs tot 68% van de insomniaklachten medicamenteus behandeld worden. Medicamenteus betekent in 79% benzodiazepines voor angst en voor insomnia is dit zelfs tot 98%. Volgens de gezondheidenquête slikt één op de twee gebruikers dagelijks een benzodiazepine en uit de verkoopcijfers van 2007 blijkt het gebruik toegenomen te zijn tot 13% van de algemene bevolking.

Bij confrontatie met een trauma wordt het irrationele gevoel van veiligheid dat de meeste mensen hebben, doorbroken. In eerste instantie is het dan ook belangrijk om een getraumatiseerde patiënt een gevoel van veiligheid te bieden en hem de kans te geven zijn verhaal te doen. De arts moet vervolgens nagaan of het om een eenmalige dan wel herhaaldelijke traumatisering gaat, hoe de patiënt ermee omgaat en in hoeverre hij steun uit zijn omgeving krijgt. In sommige gevallen zal de huisarts direct moeten doorverwijzen naar een Centrum voor Hulp aan Slachtoffers of naar een Vertrouwensartscentrum voor kinderen. Bij lichtere trauma's is het voor de patiënt belangrijk om de reacties te kaderen als normale reacties op een abnormale situatie. Daarnaast is langdurige follow-up aangewezen, zeker bij patiënten die zich snel lijken te herstellen.