De ‘Compassionate Cities’ willen weg van de individuele aanpak om met rouw en verlies om te gaan. Deze steden, gemeenten of gemeenschappen organiseren lokale opvang voor inwoners die het wat moeilijker hebben. Hoe kunnen huisartsen en eerstelijnszones hierin mee ondersteunen?

Tussen de nood aan een goede eerstelijnszorg voor migranten en vluchtelingen en literatuur als leidraad bestaat er een grote afstand. Die afstand probeert dit boek te overbruggen. Het omvat een compilatie van artikelen geschreven door eerstelijnsspecialisten van over de hele wereld, waarbij wordt nagestreefd om alle onderwerpen over ‘migrant health’ te laten passeren.

Enkele jaren geleden op de ‘Dag van de Huisarts’ zag ik tijdens de pauze alleen maar mensen die met elkaar druk in gesprek waren. Nergens meende ik een groepje te ontwaren waarin ik mij zou kunnen voegen. Uiteindelijk keerde ik naar het auditorium terug om het jongste nummer van Huisarts Nu te lezen.

Een dame, al langer bekend in de praktijk, komt op het spreekuur voor hernieuwing van haar medicatie. De dokter neemt de tijd voor het klinisch onderzoek en stelt daarbij vast dat haar bloeddruk en gewicht zijn toegenomen. Na enkele raadgevingen over aanpassing van de levensstijl stelt hij haar voor om de dosering van de medicatie te verhogen en geeft haar ten slotte het voorschrift mee. Hierop begint de dame te huilen. Dat is een eerste casus in dit boek die om verduidelijking vraagt.

Wanneer door de coronapandemie de wereld er straks anders zal uitzien en men over de periode voor en na zal spreken, dan lijkt het nu aangewezen om naar de gevolgen van vroegere epidemieën te kijken. Een wiskundig geïnspireerde reflectie kan daarbij een verfrissende kijk op deze epidemie werpen, waarmee iets gezegd is over de inhoud van twee boeken die onlangs zijn verschenen. Ondanks het feit dat elke epidemie ingebed ligt in een specifiek historisch kader, delen epidemieën immers structurele verwantschappen met elkaar.

De Spaanse griep stak een op de drie mensen wereldwijd aan. Op enkele maanden tijd maakte deze griep een einde aan het leven van 2,5 tot 5 procent van de wereldbevolking.

"In de geschiedenis is de vooruitgang met bloed geschreven.” Dat is een uitspraak van Emma Goldmann, een feministe uit de vorige eeuw. Het boek dat Marc Boogaerts schreef, beschrijft daarnaast hoe doorheen de geschiedenis opvattingen over bloed veranderden en tot welke gevolgen dat allemaal heeft geleid.

Het risico op een aneursyma wordt niet altijd in het medisch dossier genoteerd, waardoor veel afhangt van het nietpluisgevoel van de huisarts. Bij een biscupide aortaklep, de meest voorkomende hartafwijking, moet de huisarts altijd op zijn hoede zijn. Deze casus gaat verder op het artikel over screenen op aneurysma, dat in het vorige nummer van Huisarts Nu verscheen.

"De negatieve effecten van eenzaamheid en sociaal isolement op de gezondheid en de levensverwachting zijn groter dan andere risicofactoren zoals luchtvervuiling, gebrek aan beweging, gebrekkige voeding, overgewicht of roken en zwaar alcoholgebruik.”

Af en toe beantwoordt het verloop van een bepaald ziektebeeld niet aan wat we verwacht hadden. We zijn dan genoodzaakt om onze oorspronkelijke werkdiagnose te herzien. Het opstellen van een diagnostisch landschap is daarbij een efficiënt hulpmiddel.