Wanneer door de coronapandemie de wereld er straks anders zal uitzien en men over de periode voor en na zal spreken, dan lijkt het nu aangewezen om naar de gevolgen van vroegere epidemieën te kijken. Een wiskundig geïnspireerde reflectie kan daarbij een verfrissende kijk op deze epidemie werpen, waarmee iets gezegd is over de inhoud van twee boeken die onlangs zijn verschenen. Ondanks het feit dat elke epidemie ingebed ligt in een specifiek historisch kader, delen epidemieën immers structurele verwantschappen met elkaar.

De Spaanse griep stak een op de drie mensen wereldwijd aan. Op enkele maanden tijd maakte deze griep een einde aan het leven van 2,5 tot 5 procent van de wereldbevolking.

"In de geschiedenis is de vooruitgang met bloed geschreven.” Dat is een uitspraak van Emma Goldmann, een feministe uit de vorige eeuw. Het boek dat Marc Boogaerts schreef, beschrijft daarnaast hoe doorheen de geschiedenis opvattingen over bloed veranderden en tot welke gevolgen dat allemaal heeft geleid.

Het risico op een aneursyma wordt niet altijd in het medisch dossier genoteerd, waardoor veel afhangt van het nietpluisgevoel van de huisarts. Bij een biscupide aortaklep, de meest voorkomende hartafwijking, moet de huisarts altijd op zijn hoede zijn. Deze casus gaat verder op het artikel over screenen op aneurysma, dat in het vorige nummer van Huisarts Nu verscheen.

"De negatieve effecten van eenzaamheid en sociaal isolement op de gezondheid en de levensverwachting zijn groter dan andere risicofactoren zoals luchtvervuiling, gebrek aan beweging, gebrekkige voeding, overgewicht of roken en zwaar alcoholgebruik.”

Af en toe beantwoordt het verloop van een bepaald ziektebeeld niet aan wat we verwacht hadden. We zijn dan genoodzaakt om onze oorspronkelijke werkdiagnose te herzien. Het opstellen van een diagnostisch landschap is daarbij een efficiënt hulpmiddel.

“Eenieder die zich wil ontfermen, over zalen vol zieken die lopen te kermen; dat dit boek jullie wijzer mag maken, en ziekte en pijn wat sneller zal staken.”

Zet twee huisartsen bij elkaar en algauw zullen zij casussen met elkaar uitwisselen. Welnu, dit boek biedt honderd casussen, regelrecht uit de praktijk gehaald. Het boek laat zich nog het gemakkelijkst lezen als een tussendoortje, telkens als je even niets te doen hebt.

Doorheen de evolutie is het voor onze overleving van levensbelang gebleken om voortdurend op de reuk te kunnen vertrouwen. Daardoor ademen wij van natuur uit door de neus, de verklaring waarom baby’s obligate neusademers zijn.

Een tiende van de schoolgaande jeugd zou al eens een periode van langdurige buikpijn doormaken. Slechts bij zeven op tien wordt een lichamelijke oorzaak gevonden. De hinder die deze kinderen ervaren, doet niet onder aan die van kinderen met een chronische ziekte.