Menu

In dit vierde en laatste artikel van de reeks Klinische logica vestigen de auteurs de aandacht op cognitieve fouten die tijdens het diagnostisch denkproces kunnen voorkomen: bij het uittekenen van een diagnostisch landschap, bij het inschatten van voorkansen of het inschatten van drempels. De auteurs formuleren een aantal praktische tips om deze fouten te leren zien en voorzien. Daarnaast zetten ze de meest essentiële punten van hun strategie nog eens op een rijtje.

In november 1996 wijdde Huisarts Nu een volledig themanummer aan de nieuwe diagnostische logica of besliskunde, zoals die de laatste jaren in Vlaanderen werd ontwikkeld. In een nieuwe artikelenreeks worden deze besliskundige begrippen en taal gehanteerd om telkens een illustratieve casus uit te werken. In de casus in dit nummer wordt een buikpijnpatiënt besproken, bij wie de oorzaak van zijn klacht misschien functioneel of psychosomatisch is. We behandelen eerst de casus stap voor stap en onderbreken telkens om samen met de lezer de besliskundige redenering op te bouwen. Daarna volgt een...

Kristien vertoont alle symptomen van een bacteriële luchtwegeninfectie, maar medicatie helpt niet. Welke denkpistes kan de huisarts dan volgen en hoe zeker moet hij/zij zijn om een diagnostische drempel of actiedrempel te durven nemen? Wanneer verwijst hij/zij en hoe zeker is men op de andere echelons? Deze casus, genomineerd voor de GlaxoWellcome-wedstrijd 1996, neemt de huisarts mee op een (blijvende) zoektocht naar de Waarheid.

Ter afsluiting van de reeks bijdragen rond sterilisatie wordt in dit laatste artikel specifiek aandacht besteed aan het sterilisatiegesprek. Aan een sterilisatie gaat een lang en erg complex besluitvormingsproces vooraf waarbij een degelijke begeleiding erg belangrijk is. Een goed counselingmodel rijkt de arts de nodige technieken en methoden aan om zijn/haar patiënten op een goed onderbouwde manier doorheen dit besluitvormingsproces te loodsen en hen tot een bewuste keuze te laten komen.

Vrijwillige sterilisatie is de meest gebruikte contraceptieve methode ter wereld. De steeds grotere toepassing ervan zorgt echter ook voor nieuwe gezondheidsproblemen. Het aantal personen dat om refertilisatie vraagt groeit immers aan. Het is daarom van belang dat de huisarts een dieper inzicht verwerft in enkele aspecten van de refertilisatie.

Een sterilisatie-ingreep heeft voor de betrokken personen belangrijke gevolgen op fysisch en psychisch vlak, ook al gaat het dan in vele gevallen om een kleine operatie. In dit derde artikel rond sterilisatie worden de mogelijke medisch-technische complicaties van de ingreep besproken en wordt aan de hand van de literatuur nagegaan wat de psychosociale repercussies zijn. Verbetert de seksualiteit of is het effect eerder negatief? Wie betreurt de sterilisatie en waarom? Kan spijt worden voorkomen?

Om de sterilisatie-optant goed te kunnen begeleiden, moet de huisarts voldoende kennis hebben van de beschikbare technieken voor sterilisatie. In deze tweede bijdrage over sterilisatie worden de technische aspecten van de vrouwelijke en mannelijke sterilisatie besproken en de verschillende technieken even op een rij gezet.

De laatste jaren wordt steeds meer een beroep gedaan op sterilisatie als definitieve contraceptieve methode. Maar hoelang bestaat de sterilisatie eigenlijk al als techniek? Wanneer werd met het steriliseren van mannen begonnen? Over hoeveel tubasterilisaties en vasectomies gaat het jaarlijks? Wat is het juridische kader? In dit eerste artikel uit een reeks van vijf artikels rond sterilisatie en sterilisatiebegeleiding wordt aan de hand van de literatuur een epidemiologie opgesteld en wordt ook op de verschillende juridische aspecten van sterilisatie ingegaan.

In het kader van het project "Omgaan met seksualiteit en anticonceptie" van het Vlaams Huisartsen Instituut - Vlaams Huisartsen Navormings Instituut, volgt hier een reeks van vijf artikels over sterilisatie. Elk artikel belicht telkens een ander aspect rond sterilisatie en geeft daarbij de nodige praktische informatie voor de huisarts. In het laatste artikel krijgt de huisarts bovendien een counselingmodel aangereikt dat hem/haar kan helpen bij een geslaagde sterilisatiebegeleiding.

Onze samenleving wordt steeds kleurrijker en heterogener. Dit fenomeen is ook duidelijk te zien in de wachtkamer van de Vlaamse huisarts. Houden die verschillende etnische groepen er echter ook verschillende geneeskundige gewoonten op na? Omdat duidelijke gegevens ontbraken, werd een studie opgezet om de zorgvraagcijfers van Belgische, Marokkaanse en Turkse patiënten met elkaar te vergelijken. Hieruit blijkt dat vooral Turken hun consultatiegedrag meer en meer op dat van de Belgen afstemmen.