Een 70-jarige man komt op raadpleging voor zijn jaarlijks bloedonderzoek, samen met zijn vrouw. Terloops vermeldt hij tintelingen en tremor in beide handen en benen. De klachten zijn al een hele tijd aanwezig. De patiënt kreeg twee jaar geleden de diagnose Lewy-Body dementie, waarvoor hij in begeleiding is bij een neuroloog. De man wijt de klachten aan zijn gekende neurologische problematiek en stelt zelf voor deze binnenkort met zijn neuroloog te bespreken.

In een tijdsperk waar er steeds meer aandacht is voor het genderspectrum en de genderidentiteit, hinkt de geneeskundewereld mateloos achterop. Enerzijds zijn we als artsen te weinig vertrouwd met de begrippen en concepten rond genderidentiteit en durven we hierover soms valse assumpties te maken. Anderzijds erkennen we de verschillen die er wel bestaan tussen de sekses te weinig in onze opleiding en dagelijkse praktijk.

Medische zorg voor vluchtelingen is in essentie niet anders dan de huisartsenzorg in de reguliere praktijk, maar zoals bij elke doelgroep kan het voorkomen van bepaalde aandoeningen verschillen. Eén van de grootste verschillen is het voorkomen van verschillende infectieziekten die in de huisartsenpraktijk minder frequent voorkomen, waaronder virale hepatitis, tuberculose en hiv.

Minstens één op vijf mensen heeft chronische pijn; bij ouderen in woonzorgcentra loopt dit zelfs op tot 85%. Het is daarom één van de belangrijkste chronische aandoeningen in menselijk, maatschappelijk en economisch opzicht. Toch bestaan er zowel bij zorgverleners als leken veel meer mythen over pijn dan er bijvoorbeeld over diabetes bestaan en deze wil de auteur maar al te graag voor ons ‘ontzenuwen’.

De laatste decennia is de patiëntenpopulatie van de huisarts steeds diverser geworden, wat verschillende uitdagingen maar ook kansen met zich meebrengt. Interculturele verschillen maken het mogelijk om leerrijk en blikverruimend te zijn, maar leiden al te vaak tot bias, misverstanden en daardoor tot minder kwalitatieve zorg.

In ‘Patiënt Pedro’ zoekt mediafiguur Pedro Elias de confrontatie op met zijn hypochondrie. Zijn introductiezin liegt er niet om: “Het eerste wat ik doe wanneer ik ‘s ochtends wakker word, is voelen of mijn hart nog klopt.” Bijgestaan door zijn vrouw en zijn huisarts zoekt Pedro verschillende medische specialisaties op om zijn hypochondrie te ‘genezen’.

De laatste decennia is de patiëntenpopulatie van de huisarts steeds diverser geworden, wat verschillende uitdagingen maar ook kansen met zich meebrengt. Interculturele verschillen maken het mogelijk om leerrijk en blikverruimend te zijn, maar leiden al te vaak tot bias, misverstanden en daardoor tot minder kwalitatieve zorg.