Deze ietwat pompeuze titel ontleen ik aan de onderwerpen voor dissertatie waarmee onze opvoeders ons, retoricastudenten, in illo tempore opzadelden.

Minder plechtig: wil je de wereld veranderen, begin dan bij jezelf als je in deze tijd huisarts bent en de groeiende complexiteit van de georganiseerde huisartsenwereld met enig onbehagen observeert.

... wordt het begrip kwaliteit op zeer verschillende manieren gebruikt. Hoewel het woord «kwaliteit» de indruk wekt dat het iets goeds betreft, is het in feite toch een neutraal woord. Kwaliteit betekent letterlijk «gesteldheid, hoedanigheid, aard of eigenschap van een ding of persoon».

Ik vermoed dat de argeloze modale lezer, die in dit HANU-nummer eerst naar de voorgestelde casus grijpt, een element van zijn culture shock incasseert.

Ik had mij voorgenomen mijn prerogatieven volop op te eisen en mijn editoriaalpagina in HANU te gebruiken om mij af te zetten tegen de recente tendens om de huisartsgeneeskunde het epitheton (ornans?) «ambachtelijk» mee te geven.

In De Standaard van 29 februari 1988 doen enkele huisartsen een paar suggesties om de kostenexplosie in de sector «klinische biologie» te verminderen.

Televisie is voor mij niet meer dan een slaapmutsje. Toch is de titel Face à la presse om een of andere reden in mijn achterhoofd blijven hangen.

Onze bevolking vergrijst. Al wie bij de gezondheids- en welzijnszorg betrokken is, spitste tijdig de oren toen de grijze golf lang van tevoren aangekondigd werd, en men bereidde zich voor op alle eventualiteiten van deze nieuwe demografische situatie.

Het AVGI-compendium van farmaceutische specialiteiten 1987-88 is zopas verschenen.

In januari verschijnt Huisarts Nu niet. De traditionele nieuwjaarswensen, een dankbaar onderwerp voor een editoriaal van elke voorzitter, gaan daardoor elk jaar weer de mist in.