Menu

Huisartsen zijn specialisten van de context en van de multimorbiditeit. Daarom trek ik voldoende tijd en ruimte uit voor huisbezoeken aan patiënten met een chronische aandoening. Elke week, op dinsdag- en donderdagvoormiddag.

Ondanks alle bewezen voordelen van borstvoeding, draait het in de praktijk al eens anders uit. Nieuwe moeders missen soms het vertrouwen om door te zetten, vaak omdat ze amper voorbeeldfiguren hebben gehad.

Sociale media zijn niet meer uit onze samenleving weg te denken. Ook als gezondheidszorgorganisatie ontsnap je er niet aan. Zo circuleerden er ook in ons Zeepreventorium filmpjes waarin enkele jongeren de spot dreven met zorgverleners binnen ons centrum door hen na te spelen. Wanneer je dit hoort, heb je wel de drang om je nooit zwijgende smartphone bij de hand te nemen en het desbetreffende materiaal meteen op te zoeken. Toegegeven, ik was ook nieuwsgierig!

Mimile is een verkleinwoordje van Emile, 75 jaar. Een diminutief past zo goed bij deze man omdat hij zo ‘bère cute’ is. Deze olympisch kampioen morbiditeit heeft een ingegroefde glimlach in zijn karakterkop. Mimile is heel groot, maar door zijn neurodegeneratieve, metabole, pulmonaire en cardiale aandoeningen, is hij wat gekrompen. En in een rolstoel of zo’n Benidorm Bastard-bakje kom je ook niet imposant over.

Een gedwongen opname is vaak een traumatische ervaring. Deze patiënt doet haar persoonlijk verhaal, wat uiteindelijk een positieve ervaring werd met ruimte voor eigen keuzes.

On Tuesday morning, during consultations at the asylum center, I meet Brahim. In his file, I read that during his escape route from North Africa to Belgium, he jumped from a high wall and broke one of his vertebrae. Two years have passed, but Brahim still has a lot of pain in his back. He is told every time that the pain is no longer related to the fracture itself, which (according to a recent CT scan) has now healed. He was referred to a physiotherapist and given pain medication, but nothing helped.

Although the names Jesus and Mary might evoke native and scenic thoughts, the reality is far from it. Jesus was not born in Bethlehem but in a small town in the Portuguese Mountains, Oliveira do Hospital, a name that was foreseeing his lifecycle.

Twee geuren die elke huisarts onmiskenbaar herkent: de geur van overmatig zweet en de geur van urine. In een leefgroep van twintig tieners, zoals in het Zeepreventorium, is die eerste in overmaat aanwezig.

Herhaling is de moeder van de studie of om het intellectueel niveau op te krikken: ‘repetitio est mater studiorum’. Maar in onze praktijk willen we vooral ‘dapper’ zijn, dat betekent: niet te veel doen, ook niet te weinig, niet arrogant overkomen en niet laf handelen.

Het Zeepreventorium is een residentieel, pediatrisch revalidatiecentrum waar onder andere kinderen met obesitas multidisciplinair begeleid worden. Ze verblijven er in kleine leefgroepen en elke leefgroep heeft zijn eigen multidisciplinair team. Door die nauwe samenwerking leer je de kinderen en jongeren snel beter kennen. Ook als arts zie je hen frequenter op consultatie dan in de gewone huisartsenpraktijk. Zelfs diegenen die het medisch gezien heel goed doen en weinig klachten hebben, kom je regelmatig al eens tegen in de wandelgangen.