Het vermoeden van een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) kan een reden zijn om een huisarts te consulteren. Soms is dat erg expliciet en modieus verpakt in de vraag om een "aidstest”. Maar het gebeurt vaker dat we tijdens onze diagnostische speurtocht aan een SOA moeten denken, zonder dat de aanbreng van de patiënt of de klachten ons op dat spoor zetten. Deze vierde vraagstelling in de klinische reeks rond seksualiteit, SOA’s en anticonceptie wordt op de volgende bladzijde door dr. Dirk Avonts besproken.

Naast relationele en psychosociale factoren wordt in de psychiatrie — opnieuw — meer aandacht geschonken aan erfelijke en bio-organische factoren als verklaring voor bepaalde ziektebeelden. Dit is ook het geval in de kinderpsychiatrie. Onderzoek met tweelingen heeft bijvoorbeeld uitgewezen dat autisme voor bijna 100% op erfelijkheid berust. Daarnaast wijst onderzoek in de neuropsychologie, - fysiologie, -anatomie en -farmacologie ook meer in de richting van bioetiologische verklaringen. Dit betekent echter niet dat psychosociale factoren over het hoofd moeten worden gezien. Deze kunnen immers...

In een dringende medische situatie zoals bij hartstilstanden, mag de patiënt een hoogkwalitatieve zorgverlening verwachten. Welke specifieke taak of taken moet de huisarts hier opnemen? En hoever moet de huisarts gaan? Is zijn/haar “morele plicht” om hulp te verlenen in gelijk welke toestand onbeperkt? Eén uitgangspunt is duidelijk: dringende medische hulpverlening is teamwork met de juiste persoon op de juiste plaats en op het goede moment.

Bij een hartstilstand is een snelle interventie van een Medische UrgentieGroep (MUG) vaak de enige kans op overleving voor de patiënt. Uit onderzoek blijkt dat de huisarts echter laattijdig of zelfs helemaal niet deze MUG inroept. Wat zijn hiervan de oorzaken en hoe kan de samenwerking tussen huisartsen, hulpcentra 100 en MUG’s beter verlopen? In een volgend artikel gaat P. Verdonck dieper in op de taken van de huisarts bij dringende medische hulpverlening. In hoeverre moet de huisarts zich op dit gebied engageren ?

Het toekennen van arbeidsongeschiktheid vraagt van de huisarts een juiste inschatting van het gezondheidsprobleem van de patiënt en diens werkomstandigheden. Waardoor laat de huisarts zich leiden bij het uitschrijven van zo'n ziekteattest? Gaat hij/zij vooral af op objectief klinische bevindingen, of wordt ook rekening gehouden met de subjectieve klacht van de patiënt? Welke factoren spelen nog een rol? En hoe beïnvloeden zij de duur van de arbeidsongeschiktheid? Een onderzoek bij 88 huisartsen in Vlaanderen en Wallonië ging na hoe huisartsen tot een beslissing komen en in hoeverre hun...

Deze tabel (zie de bladzijde hiernaast) werd opgesteld om de huisarts een leidraad te geven bij het preventief opvolgen van zuigelingen en kleuters die aan zijn of haar zorgen worden toevertrouwd. Wie dit schema bewaart, kan snel opzoeken wat er op dit ogenblik moet gebeuren en wanneer het kind moet worden teruggezien.

Mevrouw Van de Putte is 40 jaar en in goede gezondheid.

Bij de behandeling van een Hiv-patiënt spelen tal van factoren mee waarop de huisarts adequaat moet reageren. In de volgende casussen komen weinig diagnostische of therapeutische problemen voor, maar kampen de patiënten met psychosociale bijwerkingen die de arts over het hoofd zou kunnen zien. Dit is de derde bijdrage in de klinische lessenreeks rond seksualiteit, anticonceptie en seksueel overdraagbare aandoeningen. Op de volgende bladzijde vindt u een bespreking van de casussen.

Vrouwen met urine-incontinentie gaan meestal te rade bij de huisarts. Tegen de verwachting in consulteren ze hiervoor niet vaker vrouwelijke huisartsen dan mannelijke. Nochtans kan die keuze hun behandeling beïnvloeden. Zo behandelen mannelijke huisartsen deze klacht vaker zelf en schrijven ze meer spasmolytica voor, terwijl vrouwelijke huisartsen vaker naar een specialist en fysiotherapeut verwijzen. Mannelijke huisartsen blijken ook niet zo hoog op te lopen met de blaastraining van hun patiënten. Vooral het gebruik van het vaginale toucher als instructiemethode scoort bij hen laag.

Een eigen gezondheidszorg is één van de pijlers van gezondheidsverbetering.