In tegenstelling tot de meerwaarde die de subtypering van GDM heeft in het voorspellen van obstetrische/neonatale outcome, lijkt subtypering geen meerwaarde te bieden in het voorspellen van het toekomstige diabetesrisico. Strikte opvolging van de glucosetolerantie in de jaren na de zwangerschap blijft daarom noodzakelijk bij alle vrouwen met GDM, onafhankelijk van het subtype.

De ervaringen van patiënten die een waanstoornis doormaken, zijn complex op het vlak van inhoud en de aflijning tussen realiteit en waan. De bevindingen van deze studie kunnen een motivatie zijn om de huidige visie op waanstoornissen, zijnde een stoornis in de interpretatie van de realiteit, aan te passen. Een bredere visie op waanbeelden kan leiden tot een therapeutisch beleid met meer aandacht voor de beleving van de patiënten en voor de ingrijpende en langdurige impact van deze episodes.

Extra aandacht voor alcoholgebruik en ondersteuning in gedragsverandering is belangrijk bij patiënten met voorkamerfibrillatie in de eerste lijn. Dit zou de kans op episodes van voorkamerfibrillatie en bijgevolg subjectief hinderlijke symptomen kunnen beïnvloeden.

Deze 7 jaar durende gerandomiseerde studie toonde dat mannen met cardiovasculair lijden een lager risico op nieuwe majeure cardiovasculaire events hebben wanneer ze een mediterraan dieet eten ten opzichte van een vetarm dieet. Een voedingspatroon rijk aan fruit, groenten, granen, noten, vette vis en olijfolie wordt dus best aangeraden. Frequente opvolging met aandacht voor therapietrouw is belangrijk.

Deze studie benadrukt het bestaan van verschillende metabole obesitasfenotypes en het belang van een gepersonaliseerde aanpak bij behandeling. Zo zou oefentherapie prioriteit moeten krijgen bij vrouwen die geen baat ervaren bij caloriebeperkende diëten. Oefentherapie kan bij hen het metabolisme in de skeletspieren en de lichaamssamenstelling verbeteren.

Geschikt voor videoconsulten zijn opvolgcontacten voor chronische aandoeningen, mededelen van laboresultaten, evaluatie van medicatiegebruik en bespreken van de evolutie van mentale gezondheid. Vooral patiënten met een angststoornis waardeerden videoconsulten, omdat voor hen een verplaatsing naar de praktijk gepaard gaat met situaties die angstgevoelens kunnen oproepen. Tijdens een videoverbinding vanaf thuis voelen ze zich meer op hun gemak.

De COVID-19-epidemie leidt tot een algemene daling van het mentale welzijn van de bevolking, vooral bij vrouwen, jongeren en chronisch zieken. Het weren van fake nieuws en bevorderen van sociale steun kunnen een positieve invloed hebben om angst en stressgevoelens te minderen. Toegankelijke psychologische hulpverlening voor de meest kwetsbare groepen is hierbij essentieel.

De vroegtijdige en intensieve respons op de COVID-19-epidemie door de Nieuw-Zeelandse overheid heeft een grote ziektelast door het virus voorkomen. Dit in contrast met vergelijkbare westerse landen die laattijdiger op een nationale lockdown zijn overgegaan.

Ook na een milde COVID-19-infectie zijn er vaak langdurige symptomen die een negatieve impact kunnen hebben op het sociaal leven, werk en huishouden van de patiënten. De meest voorkomende persisterende symptomen na acht maanden zijn anosmie, vermoeidheid, ageusie en ­dyspneu.

In lage-inkomenslanden ligt de toegang tot zeer gevaarlijke pesticiden vaak aan de basis van een impulsieve beslissing tot zelfdoding. Het verbod op deze pesticiden zou tot een wereldwijde daling van het aantal suïcides met 20% kunnen leiden, zoals de Verenigde Naties vooropstellen. Een verbod hierop draagt ook bij aan de gezondheid van de landbouwers, het milieu en de economie.