Voor sommigen kwam aids-voorlichting te laat: ze werden besmet en besmettelijk: seropositief voor HIV. Wat doe je dan als huisarts? Doorverwijzen voor follow-up en bij de eerste klacht de patiënt hospitaliseren? Angst en medicalisering kunnen dan nog vergroten. Of gaan we de integrale zorg voor deze gekende patiënt met een nieuwe problematiek zélf coördineren en zijn of haar vertrouwenspersoon blijven? We kunnen door confrontatie met seropositieven, door bijscholing en door intercollegiaal overleg geleidelijk kennis en ervaring opbouwen die ons in staat stellen aan de patiënt die deskundigheid...

Op 25 juni 1987 hield de Federatie van Consultatiebureaus voor Levens- en Gezinsvragen een informatiedag rond «AIDS». Dit boek is een bundeling van negen voordrachten. Het is een goede keuze geweest om de strikt medische aspecten te beperken tot enkele historische schetsen en de essentiële inzichten van de ziekte.

Op initiatief en met de steun van de Noorse regering werd deze conferentie als eerste van die aard door de Europese regionale afdeling van de Wereld Gezondheids Organisatie ingericht.

De AIDS-epidemie en de nieuwe technische mogelijkheden stellen de vraag naar patiëntenrechten scherper dan ooit. De Vlaamse Vereniging voor Gezondheidsrecht organiseerde over dit thema een boeiend symposium. Een relaas, met enkele bedenkingen.

De pandemische groei van de HIV-besmetting roept een toenemend aantal ethische problemen op. Ook deze auteur wijst op het spanningsveld tussen de rechten van het individu en de rechten van de gemeenschap. Het spreekt vanzelf dat de gemeenschap moet worden beschermd tegen het HIV.

Door AIDS en HIV-infectie kan de huisarts geconfronteerd worden met een aantal ethische problemen. De auteur besteedt hier vooral aandacht aan de belangrijke ethische principes, die bij HIV-besmetting in het gedrang kunnen komen.

Slechts 21 van de 273 bladzijden van dit boek zijn aan de medische aspecten van de ziekte gewijd. Er is dus echt ruimte gemaakt voor de «andere aspecten» van de aandoening.

Een cruciale vraag in het AlDS-onderzoek blijft waarom en hoe het virus bij een HIV-geïnfecteerde plots opnieuw actief wordt en de patiënt naar het AlDS-stadium evolueert. Dit proefschrift biedt geen antwoord op deze vraag, maar geeft toch al een aantal belangrijke stukjes van de puzzel.

De auteur beschrijft in een eerste deel de wettelijke maatregelen in verband met AIDS in de verschillende landen van Europa, namelijk de verplichting AiDS-gevallen en HIV-infectie te melden, de verplichting bloed en ander donormateriaal op HIV te controleren, maatregelen die de verspreiding van HIV vanuit risicogroepen tegengaan en de bescherming van de gezondheidswerkers.