De slogan ‘Blijf in uw kot’ van onze federale minister van Volksgezondheid had een dwingend, radicaal effect op de hele bevolking: iedereen kroop in zijn of haar schulp. Zelfs aanhoudende lichamelijke klachten waren voor velen geen reden om de dokter te contacteren.

Levensstijlgeneeskunde mag een evenwaardige plaats krijgen in het voorkomen en stabiliseren van chronische aandoeningen. Eenvoudige levensstijlaanpassingen kunnen de levenskwaliteit verbeteren.

Kan een patiënt rechtstreeks naar de kinesitherapeut gaan? En zo ja, in welke gevallen? De Federale Raad voor de Kinesitherapie stelde hierover reeds in 2015 een advies voor.

Laatst zag ik in Brussel een frontale botsing tussen twee voetgangers. Ze waren zo verdiept in de wellicht razend interessante berichtgeving op hun smartphone dat ze mekaar niet hadden opgemerkt, met de harde fysieke confrontatie als gevolg. Even keken ze beiden bedremmeld in de richting van de andere – eentje mompelde iets onverstaanbaars – waarop ze gewoon hun weg vervolgden.

Het begrip ‘alternatieve geneeswijze’ is geboren vooraleer het tijdperk van de Evidence Based Medicine (EBM) was aangebroken (1996). In de pre-EBM-tijden bepaalde de Commissie voor humane geneesmiddelen (professoren) welke geneeswijzen in het therapeutische arsenaal terechtkwamen.

Vogels leggen hun ei in mei; drukkingsgroepen doen dat vóór de maand mei. Op 26 mei van dit jaar hebben immers de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen plaats.

Een lokaal gezondheidsbeleid is vrij nieuw in Vlaanderen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Groot-Brittannië. Nochtans kunnen de lokale besturen het verschil maken door een goede en bereikbare basisgezondheidszorg op een duurzame manier te verankeren in de gemeenschap.

Waar kun je als huisarts met je vragen over ‘het beleid’ terecht? Kun je als huisarts mee het beleid bepalen? Wordt er wel geluisterd naar de kleine ‘keuterhuisarts’ of zijn de hoge piefen in Brussel eerder onder de indruk van de grote spelers in het landschap zoals de mutualiteiten en de ziekenhuizen?

Het maakt wel degelijk uit welke coalities er aan de macht zijn en welke persoonlijkheden de federale en de Vlaamse portefeuille Volksgezondheid in handen hebben. Maar sommige evoluties komen tot stand, wie er ook aan de macht is. Die evoluties kunnen nog wel versneld, vertraagd, geïntensifieerd, afgezwakt of omgebogen worden door de politiek, maar dàt ze er komen, is al zéker.

Tijdens een van de hittegolven van de laatste jaren besprak ik op huisbezoek bij een patiënte de maatregelen die ze voor haar inwonende moeder kon nemen. Ze onderbrak me: “Dokter, volgende week wordt er airconditioning geïnstalleerd. Dan is het probleem van de baan.”