Een netwerk van 122 huisartsen peilde naar het aantal zelfmoorden en pogingen daartoe in ons land. De gegevens werden verzameld voor de periode 1990-1991. Op basis van deze registraties kan het jaarlijks aantal zelfmoorden op 2.280 worden geschat; voor pogingen tot zelfmoord bedraagt dit aantal bijna 13.000. De incidentie van zelfmoord en zelfmoordpogingen samen is hiermee bijna drie keer zo groot als die in Nederland.

Sinds 1977 is het slaapmiddel Halcion® verkrijgbaar op de Belgische markt. Eind 1991 leidde het Engelse "Halcion®-schandaal" ertoe dat het van de markt werd genomen. Een aantal artsen besloot daarom het gebruik van Halcion® bij hun patiënten af te bouwen. Dit lukte grotendeels, maar de meerderheid van de patiënten schakelde wel op een ander slaapmiddel over. Uitgebreider onderzoek zal moeten uitwijzen hoe patiënten bij de verdere afbouw kunnen worden geholpen. Dat er alleszins mogelijkheden zijn, toont onderstaande studie.

In de maart-editie van Huisarts Nu (jaargang 93, nummer 3) verscheen het eerste deel over de zin en onzin van screeningsinterventies. Daaruit bleek dat de screening vaak weinig effectief verloopt. In dit tweede deel worden vijf preventieve interventies besproken die wel nuttig kunnen zijn, mits ze planmatig worden aangepakt. Daarnaast plaatst de auteur nog enkele vraagtekens bij actuele screeningstesten zoals de bepaling van het cholesterolgehalte, de screening op het colon- en het prostaatcarcinoom en de screening in het kader van preventie van osteoporose.

Vrouwen die het slachtoffer werden van geweld, hebben nood aan deskundig advies. Als huisarts kan je hen wel medische en psychologische hulp bieden, maar dikwijls komen er ook vragen over de mogelijkheden om de dader gerechtelijk te vervolgen. Om de patiënten hierop een beter antwoord te geven, volgt er een overzicht van de juridische stappen die ze na de geweldpleging kunnen ondernemen. Als arts ben je dikwijls verantwoordelijk voor het medisch bewijsmateriaal van de geweldpleging. Om dit medisch onderzoek nauwkeuriger uit te voeren, werd de "Set Seksuele Agressie" ontworpen. Wat dit juist...

Geweldervaringen opsporen verloopt niet van een leien dakje. Zo zijn de weerstand van de betrokkenen om over hun ervaringen te spreken en de moeilijkheid om vage signalen te herkennen, enkele hinderpalen. Nochtans blijken geweldervaringen effectief met een daling van de kwaliteit van het leven gepaard te gaan. Deze daling wordt niet alleen door de slachtoffers subjectief waargenomen. Cijfergegevens tonen dit aan. Dit artikel reikt aan de huisarts hulpmiddelen bij de opsporing van geweld aan.

Hoe vaak trek je als huisarts je werkbrauwen op bij een tegenstrijdige of verwarde uitleg over verwondingen bij een kind? Het stellen van de diagnose van kindermishandeling is dikwijls een langdurig proces, dat met multidisciplinair overleg gepaard gaat. Uit cijfergegevens van het Vertrouwensartscentrum Brussel blijkt dat huisartsen slechts zijdelings bij de meldingen aan dit centrum betrokken zijn. In hoeverre zijn ze van de specifieke risicofactoren op de hoogte en hoe springen ze volgens de ervaring van dit centrum hiermee om.

De klinische bloeddrukmeting op het consultatieuur van de arts blijkt belangrijke tekortkomingen te vertonen, te wijten aan de meetmethode. Grote schommelingen blijven verborgen en de prognose van de individuele patiënt wordt niet zichtbaar. Geven de nieuwe meettechnieken en de thuismetingen door de patiënt zelf nauwkeuriger resultaten?

Functionele zorg en doelgericht medisch handelen zijn twee nieuwe, voor de huisarts in de toekomst erg belangrijke invalshoeken. In Schotland werd met betrekking tot de zorg voor dementerenden een dergelijk zorgmodel uitgebouwd. Op basis van dit praktijkvoorbeeld wordt in dit artikel de vraag naar de draagwijdte van deze modellen toegelicht. De organisatie van de Belgische gezondheidszorg op dit specifieke terrein komt hierbij tevens aan bod.