De redactie ontving een lezersreactie van dr. Jan Delbeke en collega's (huisartsenpraktijk 't Hof in Beringen) op de aanbeveling voor goede medische praktijkvoering Diabetes mellitus type 2. Wij publiceren ze hier samen met een antwoord van de auteurs.

Gezien de verwachte prevalentiecijfers van diabetes voor de toekomst kunnen we ons afvragen of we niet beter al onze ‘asymptomatische’ patiënten op diabetes zouden screenen. Dit is wat een huisartsenpraktijk te Hoboken heeft gedaan aan de hand van een vragenlijst en bepaling van nuchtere glykemie. Er werd een verschil gevonden tussen de in de literatuur beschreven prevalentie voor diabetes in de populatie ouder dan 45 jaar en de prevalentie voor diabetes in de geïdentificeerde hoogrisicogroep.

Er zijn geen recente cijfers beschikbaar over de prevalentie en behandeling van cardiovasculaire risicofactoren bij diabetes type 2-patiënten in de eerste lijn. Vermits diabetes een multifactoriële aanpak en systematische opvolging vereist, is het nochtans belangrijk zicht te krijgen op de kwaliteit van de behandeling van deze risico’s. Bij zeventien huisartsen van twee lokale kwaliteitskringen uit Vlaams-Brabant werd een registratie verricht. Uit deze registratie blijkt onder meer dat zo’n 84 % van de diabetes type 2-patiënten te zwaar is en te weinig lichaamsbeweging heeft.

Diabetes komt bij migranten meer voor, en gaat ook gepaard met ernstigere complicaties. En toch gebeurt hier weinig onderzoek rond. Wat zijn de prevalentie- en incidentiecijfers? Waarom komt diabetes in deze populatie vaker voor? En wat is het verloop van complicaties bij hen? De geringe onderzoeken in België suggereren een diabetogene levensstijl als voornaamste oorzaak. Ook sociaaleconomische status, taal, godsdienst en attitudes ten opzichte van ziekte en gezondheid blijken beïnvloedende factoren.

De therapietrouw van patiënten met een chronische aandoening is doorgaans laag. Zo ook bij diabetes type 2. Bestaan er efficiënte interventies om de therapietrouw bij diabetes type 2 te verhogen? Dit werd onderzocht in een Cochrane review, waarvan we hier een samenvatting publiceren.

Met het oog op een betere kostenefficiëntie en een beheersbaar budget, erkent de overheid het belang van de coördinerende rol van de huisarts bij chronische aandoeningen. Daarom stimuleert ze via het Koninklijk Besluit van 22 juni 2001 experimentele projecten van geïntegreerde en gedeelde zorg onder verantwoordelijkheid van huisartsen. Bij de ontwikkeling en implementatie van een nieuw zorgmodel is het belangrijk om de visie te kennen van belangengroepen of stakeholders. Dit interuniversitair project hield een bevraging bij achttien belanghebbende organisaties betrokken bij de diabeteszorg in...

De onlangs verschenen aanbeveling over diabetes mellitus type 2 is een zeer lijvig document geworden. Ongetwijfeld een voortreffelijk referentiedocument, maar de huisarts heeft er een hele kluif aan.

Als het woord ‘diabetesconventie’ valt, fronst menig huisarts de wenkbrauwen. Wat betekent deze conventie immers voor hem? Laat hij zich hierdoor niet de kaas van het brood halen? De conventiecentra in de ziekenhuizen, die aanvankelijk alleen de zorg voor diabetes type 1-patiënten op zich namen, gingen in de loop der jaren steeds meer de zorg van type 2-patiënten coördineren. De huisartsen waren hier niet blij mee. Bovendien is de inhoud van de conventie hen niet erg duidelijk. En vermits onbekend onbemind maakt, vormt dit themanummer het moment bij uitstek om hier wat duidelijkheid in te...

Ieder jaar realiseert de redactie van Huisarts Nu een nummer over een bepaald thema. Het initiatief hiervoor gaat soms uit van de redactie, maar meestal is het een samenloop van toevalligheden die synchroon verlopen of synchroon worden gestuurd. Dit jaar is de keuze gevallen op de zorg voor de patiënt met diabetes mellitus type 2.