Dementie wordt door velen herleid tot “geheugenstoornissen”. Nochtans zijn er nog andere tekens die al in een veel vroeger stadium op het syndroom wijzen. Stoornissen in het dagelijks functioneren en gestoord emotioneel gedrag worden vaak vroeg door de familie opgemerkt, maar even vaak door de huisarts genegeerd. Onderstaand onderzoek brengt familieleden en professionele hulpverleners samen om de vroege tekens van het dementiesyndroom te achterhalen.

Dit boek hoort thuis in de grote groep van populair wetenschappelijke publikaties. Het verscheen reeds in 1980 in de USA en het wordt er verspreid onder de auspiciën van de "maatschappij ter bevordering van de orthomoleculaire geneeskunde”.

Dit boekje is het eerste deel uit de reeks «Wikken en Wegen» waarin onderwerpen aan bod komen die grote, praktische en emotionele dilemma's oproepen.

Dementie is een kanjer van een wetenschappelijk werk. In het eerste hoofdstuk wordt meteen gepoogd het begrip te definiëren. In de volgende vijftig bladzijden worden de materies leren en geheugen en hun cerebraal substraat besproken.

Uit nascholing blijkt dat artsen weinig vertrouwd zijn met de diagnose van dementie. Als bejaarden hinderlijk of bizar gedrag vertonen wordt dit rap afgedaan als dementie = «Er is niets meer aan te doen». Het is belangrijk de differentiële diagnose te stellen tussen dementie, akute verwardheid en nerveuze depressie, omdat de laatste twee aandoeningen een redelijke kans hebben te verbeteren na medische behandeling. Als de huisarts vertrouwd is met het ziektebeeld van de dementie, kan hij de familie steunen om het veranderd gedrag van de demente oudere te aksepteren en om de restvaliditeit van...