Een huisartsenpraktijk staat voor patiënten van elke leeftijd open. Uiteraard komen er dus ook adolescenten over de vloer. Nu is het opvallend dat de ene huisarts deze omzeggens moeiteloos opvangt, terwijl dit bij de andere niet lukt. Hoe komt dit? Hangt dit samen met het verwachtingspatroon van de adolescent ten opzicht van zijn huisarts? Welk patroon is dit? Is het algemeen geldend, of verschilt het van jongere tot jongere? Als we op deze vragen een antwoord vinden, wordt het misschien gemakkelijker om met adolescenten om te gaan en zullen we ons minder onmachtig en minder onwennig voelen...

In deze klinische les illustreer ik hoe de huisarts samen met een maatschappelijk werker een bondgenootschap kan sluiten voor de grondige benadering van psychosociale problemen. In de eigenlijke pragmatische aanpak van deze psychosociale problematiek is een goed opgeleide maatschappelijk werker deskundig. De huisarts en de maatschappelijk werker kunnen door een goede samenwerking bijdragen tot de verrijking van elkaars discipline. Tevens komt de teamvorming de professionalisering van de eerstelijn ten goede.

Enkele jaren geleden werd eens in de Centrale Raad voorgesteld om meer aandacht te besteden aan de adolescent. Dit lokte toen de volgende spitse commentaar uit: «Die hebben we nog niet gehad; laat ons die categorie patiënten ook maar medicaliseren!»

In het kader van GVO-programma's zijn de adolescenten nagenoeg de enige doelgroep die — door hun specifieke kenmerken — zelf mee de strategie bepalen waarmee ze aangepakt zullen worden. Met GVO (gezondheidsvoorlichting en -opvoeding) bedoelen we het geheel van methoden en middelen om informatie te geven, om inzicht te verwerven en om de factoren die de gezondheid bedreigen, te leren hanteren.

De effecten van het milieu op de adolescent: een te complexe problematiek om snel even exhaustief te behandelen. Bovendien zijn er evenveel vormen van adolescentenproblemen als er adolescenten zijn... Het kan dus niet anders dan een algemene benadering worden. Veralgemeningen zijn evenwel steeds abstracties, die in de realiteit dus niet bestaan. Deze relativering niet toelaten — omdat ze ervaren wordt als onzekerheid of onveiligheid — maakt het werken met mensen onmogelijk; het is overigens op zich al een van de oorzaken die aan de basis liggen van heel wat problemen met jongeren, zowel op...

In het volwassen worden van jonge mensen is het leren omgaan met seksualiteit en het opbouwen van relaties een belangrijke opdracht. Dit emotionele gebeuren is zo complex dat het moeilijk lijkt een technische materie als anticonceptie erin te integreren. Het spontane, niet berekende kan in de ogen van veel jongeren niet zo goed samengaan met koele redeneringen over: wanneer kunnen we veilig vrijen? Veilige anticonceptie heeft als doel de partners in staat te stellen zonder angst voor een ongewenste zwangerschap hun relatie spontaan en volledig te beleven. Zo krijgt de relatie de tijd om open...

Op 15 juni 1985 had in Mechelen het symposium De Adolescent in de Eerste Lijn plaats. Het werd georganiseerd door de Kontaktgroep Eerste Lijn, een werkgroep opgericht door het Vlaams Huisartsen Instituut.

Binnen het centrale thema van het Kongres « Coming of Age » wordt de aandacht gevraagd voor een belangrijk aspekt ervan, nl. de kommunikatieproblematiek tussen 2 generaties rond de adolescentie-tijd, aan de vooravond van de volwassenheid.