Een patiënt met een eetstoornis presenteert zich doorgaans niet met de eetstoornis zelf, maar met andere klachten voor de diagnose wordt gesteld. Belangrijk is om deze signalen tijdig te herkennen.

Een correcte en vroegtijdige doorverwijzing bij jonge patiënten met anorexia nervosa is van groot belang. Een pediatrische opnamedienst is hierbij een toegankelijke ingangspoort, waarbij men zorg kan verlenen voor de lichamelijke klachten, maar ook reeds een begin kan maken met psychotherapie.

Waarom een bepaald gedrag, in dit geval eetgedrag, helemaal ontspoort, is te verklaren door een complexe interactie van psychologische, sociale en biologische factoren. De aanpak van eetstoornissen zoals anorexia nervosa, boulimie of een niet-gespecificeerde eetstoornis vraagt dan ook om een multidisciplinaire aanpak. Na een theoretische introductie wordt hier aan de hand van een casus stap voor stap geïllustreerd hoe de huisarts een boulimiepatiënt het best kan opvolgen.

Een zesentwintigjarige vrouw met Diabetes type 1 sinds haar achttiende jaar had klachten van braken, gewichtsverlies en amenorree.