Allochtone patiënten ervaren een minder kwaliteitsvolle gezondheidszorg en voelen zich minder gezond dan autochtone patiënten. Verklaringen hiervoor zijn zowel in taal- als culturele verschillen te vinden. Deze ongelijkheid in de gezondheidszorg heeft als gevolg dat de gezondheidsuitkomsten van allochtone patiënten slechter zijn dan die van autochtone patiënten. Onderzoek heeft uitgewezen dat (een deel van) de oplossing ligt in het verbeteren van de arts-patiëntcommunicatie. Binnen dit onderzoeksgebied valt op dat oudere vrouwen vaak niet bereikt worden en er dus weinig geweten is over hoe zij...

Omdat er nogal wat verschillen bestonden in de aanvraag van labotests tussen de huisartsen, werkte deze groepspraktijk een praktijkrichtlijn uit om dit efficiënter te laten verlopen. Op basis van de belangrijkste aanbevelingen (Domus Medica, NHG, LESA ,…) werd een ‘praktijkrichtlijn laboratoriumdiagnostiek’ over chronische aandoeningen, acute aandoeningen en preventieve doeleinden opgesteld, die daarna aan de praktijk werd getoetst. In een volgende fase zal het gebruik van de richtlijn ook geanalyseerd worden.

Na een ‘critical incident’ in hun praktijk besloot het Praktijkhuis in Baarle-Hertog een ‘call-recallsysteem’ voor hun Belgische anticoagulatiegebruikers op te stellen, naar analogie met de professionele trombosedienst voor hun Nederlandse patiënten. In dit systeem neemt de praktijkverpleegkundige de volledige organisatie op zich, roept patiënten op en stelt hun medicatie bij, onder supervisie van de huisarts. Deze interventie leidde tot grote tevredenheid van de patiënten en praktijkmedewerkers. Bovendien was de instelling van de anticoagulatie bij deze patiënten even goed geregeld en deden...

De vorige aanbeveling over de aanpak van hypertensie door de huisarts dateert van oktober 2003. Volgens de vastgestelde procedure wordt elke aanbeveling binnen de vijf jaar na publicatie volledig herzien. De redenen voor deze herziening zijn velerlei. Zo bleken enkele topics in de aanbeveling uit 2003 niet meer voldoende onderbouwd te zijn met recente literatuurgegevens. Dit was het geval voor de hoofdstukken over follow-up, implementatie, bloeddrukmeting, secundaire hypertensie, behandeling met calciumantagonisten en angiotensine-2-antagonisten.

Op 26 december 1998 zie ik Frans terug op het spreekuur (zie Huisarts Nu 2009 nr. 6 voor het eerste deel over Frans). Na het skiën krijgt hij pijn in het linker onderste lidmaat, met licht oedeem, en met uitslag op de beide kuiten. Hij mankt sindsdien een beetje en neigt zijn voet steeds om te slaan.

De belangrijkste doelstelling van deze aanbeveling is het ontwikkelen van evidence-based klinische praktijkrichtlijnen voor het gebruik van antibiotica bij een acute exacerbatie van COPD in een ambulante setting.

Het doel van deze studie was in kaart te brengen hoe vaak huisartsen in verschillende Europese landen antibiotica voorschrijven voor acute hoest en welk effect dit heeft op het ziektebeloop.

Wij onderzochten het effect van een training in communicatieve vaardigheden en de C-reactief proteïne (CRP)-sneltest op het aantal antibioticumvoorschriften en het klinisch herstel van volwassen patiënten met een lageluchtweginfectie.

Weglopen. Of nog beter: verdwijnen. Hoe dan ook stoppen als huisarts, want het heeft toch geen zin. Nooit meer van je laten horen. Niemand nog in de ogen durven kijken. Geen patiënt, geen collega. Niemand.

Infectieziekten krijgen meer dan ooit aandacht in de media. Sinds maart van dit jaar worden we geteisterd met berichten over de A/H1N1-grieppandemie. Deze zomer werd zelfs paniek gezaaid. Terecht of gewoon komkommertijd voor journalisten? De eerste Belgische griepdoden vielen intussen te betreuren. Overtreffen we de jaarlijkse 1 500 overlijdens zoals bij een gewone wintergriep? Bovendien meldde men dat griepvirussen makkelijk resistent worden tegen de aanbevolen virusremmers en dat vaccins niet onmiddellijk beschikbaar zouden zijn.