Dit werk werd voor de vierde druk bijgewerkt en aan de huidige inzichten aangepast. Het opzet blijft hetzelfde: registratie van de spoedgevallen, opdeling in klassen, per hoofdstuk aangevuld met theoretische beschouwingen over diagnostiek en therapie en gevolgd door casuïstiek.

De uitgave "Zorgen voor dementerende ouders thuis" richt zich vooral tot bejaardenhelpers die geconfronteerd worden met dementerende ouderen.

Het leerboek "Leer der symptomen en syndromen" is vooral bedoeld voor studenten in de geneeskunde en is dan ook zeer didactisch samengesteld.

"Omgaan met ouderen" is een parel van een boek speciaal geschreven voor verpleegkundigen in bejaardentehuizen.

Dit wonderlijke boekje is eigenlijk bij de verkeerde recensent terecht gekomen, namelijk omdat elke notie van wiskundig denken mij vreemd is, terwijl op deze honderdenvier bladzijden af en toe wiskundig wordt gedacht en geredeneerd. Toch is de denkende huisarts, die blijvend laboreert aan zijn verhouding met de reductionistisch werkende, zogenaamde exacte wetenschappen, goed geplaatst om dit boek aandachtig te lezen, er moed uit te putten, en naar zijn vakgebied te transponeren.

In dit boekje wordt de anatomopathologie belicht vanuit het verleden, haar plaats vandaag en haar ontwikkelingen naar de toekomst toe.

Dit boekje, dat in zeer begrijpelijke taal een aantal levensechte getuigenissen bevat, zou ik aanraden aan allen die aan thuiszorg doen, die overwegen om hun ouders of één van hun ouders in huis te nemen of om voor hun zieke echtgeno(o)t(e) of gehandicapt kind te zorgen.

Als huisarts word je regelmatig geconfronteerd met spastische pijn, in het bijzonder bij nier- en galblaaskolieken, zeer pijnlijke aandoeningen, die een snelle en doeltreffende behandeling vragen. De jongste tijd zien we hierbij een geleidelijke overgang van antispasmodica met of zonder analgetica naar NSAID’s.

Vroeg of laat krijgt iedere huisarts met de nieuwe abortuswetgeving te maken, ook de arts die niet akkoord gaat met de vrijere reglementering. Ook hij moet op de hoogte zijn van de verplichtingen die de wet hem oplegt. Hoewel elke wet vaagheden en tekortkomingen vertoont, die achteraf door de jurisprudentie moeten opgeklaard en aangevuld worden, kunnen de meeste en belangrijkste elementen van een wet — ook van deze wet — verduidelijkt worden, zodat ze voor iedereen verstaanbaar zijn en tot geen misverstanden aanleidinggeven. Hiervoor is echter juridisch advies nodig.

In het eerste deel van deze reeks artikels “Seropositief, wat nu?” behandelde de auteur diagnose en beleid bij de somatische zorg voor aids-virusdragers (Huisarts Nu 1990 (19); 5: 215-225). In onderstaand artikel bespreekt hij de prognostische markers bij HIV-infectie en bij aids. Zoals in het vorige deel is ook deze tekst als handleiding bedoeld.