In de rubriek «standpunten» van dit nummer heb ik uiteengezet waarom de huisarts slecht geplaatst is om een ambulante hulpverlening voor heroïneverslaafden op te zetten. Zulke opvang gebeurt beter door speciale centra. Nu is het aantal opvangmogelijkheden voor heroïnomanen erg dun gezaaid, zodat de huisarts wel gekonfronteerd wordt met de problematiek. In bepaalde gevallen zal de arts ook een ambulante opvang organiseren «omdat er anders niets gebeurt». Dit artikel wil enkele basisbegrippen bijbrengen over verslavende middelen en de verschillende fasen van het gebruik ervan. Nadien zullen...

Niet vaak, maar wel indringend wordt de huisarts gekonfronteerd met het probleem van de heroïneverslaving. Aan de huisarts wordt gevraagd «iets» voor te schrijven om de ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. In de meeste gevallen is de verslaafde enkel geïnteresseerd in het voorschriftje en heeft hij geen oren voor een andere aanpak van zijn moeilijkheden.

In België bestaat er nog steeds een geheimzinnige sfeer rond abortus arte provocatus (a.a.p.) Artsen kennen het probleem niet of onvoldoende. Ze worden er ook niet graag mee gekonfronteerd. Toch wordt aan artsen geregeld de vraag gesteld, een zwangerschap af te breken. Uit een kleine steekproef — uitgevoerd door studenten geneeskunde van het eerste doktoraat in 1976 — bij 50 huisartsen in Oost-Vlaanderen, bleek 73 procent van hen jaarlijks ten minste éénmaal gekonfronteerd geweest te zijn met de vraag om een a.a.p. 82 procent van hen was NIET bereid op die vraag in te gaan en patiënte te...