Twee complexe en delicate onderwerpen: seksuele gezondheid bij allochtonen en de opleiding van toekomstige artsen in intiem onderzoek. Op zich zijn deze onderwerpen al de moeite waard om meer in detail te onderzoeken. Maar Kristin Hendrickx gaat nog een stap verder: zij is ambitieus genoeg om beide onderwerpen in haar proefschrift met elkaar te verbinden.

In een multiculturele samenleving als de onze telt de huisarts onder zijn patiënten steeds meer mensen van allochtone origine. Deze patiëntengroep vraagt een specifieke aanpak, waarbij van de huisarts wordt verwacht dat hij voeling heeft met hun culturele achtergrond en waarden. In dit explorerend onderzoek gaan twee laatstejaarsstudenten geneeskunde na hoe moslimmeisjes aankijken tegen negen thema’s, waaronder maagdelijkheid, seksualiteit, anticonceptie en soa’s. Opvallende vaststelling is hun geringe kennis over alles wat te maken heeft met seksuele gezondheid, in het bijzonder soa’s.

Migrantenjongeren zitten gewrongen in een emotioneel spanningsveld tussen de waarden van de eigen cultuur (zoals de maagdelijkheidstandaard) en deze van de moderne westerse samenleving. Hoe moet de huisarts omgaan met deze groep patiënten als het gaat over thema’s zoals voorhuwelijkse betrekkingen, veilig vrijen, anticonceptie, preventie van SOA en aids? Dit focusgroepenonderzoek ging na hoe Marokkaanse jongeren over deze thema’s denken. De vaststellingen uit deze studie kunnen dienen om specifieke counselingprogramma’s te ontwikkelen voor deze groep van jonge islamitische migranten.

Binnen de eerstelijnsgezondheidzorg wordt almaar meer kwalitatief onderzoek verricht op basis van focusgroepdiscussies. Auteurs die de resultaten ervan willen publiceren stuiten op een aantal moeilijkheden. De vaktijdschriften die in het verleden voornamelijk klinisch en kwantitatief onderzoek publiceerden, worden immers geconfronteerd met een voor hen vrij onbekende methodologie. Auteurs moeten hun onderzoeksmethode daarom uitvoerig expliciteren en het gebruik ervan rechtvaardigen. Omdat het hen aan routine ontbreekt, ervaren zij regelmatig problemen om dat op een zo volledig mogelijke manier...

Over het gebruik van de anticonceptiepil doen vele, vaak foute, verhalen de ronde. De huisarts moet tijdens een anticonceptieconsult dan ook goed peilen naar de voorkennis van de patiënte en die zo no­dig aanvullen en verbeteren. Bij migrantenvrouwen heersen bijvoorbeeld heel wat cultuurgebonden gebruiken en opvat­tingen over seksualiteit en anticonceptie die tot een onge­plande zwangerschap kunnen leiden. Het onderstaande relaas van Souhaila, Mariem en Fatima brengt een aantal veel voor­komende misvattingen aan het licht.

Onze samenleving wordt steeds kleurrijker en heterogener. Dit fenomeen is ook duidelijk te zien in de wachtkamer van de Vlaamse huisarts. Houden die verschillende etnische groepen er echter ook verschillende geneeskundige gewoonten op na? Omdat duidelijke gegevens ontbraken, werd een studie opgezet om de zorgvraagcijfers van Belgische, Marokkaanse en Turkse patiënten met elkaar te vergelijken. Hieruit blijkt dat vooral Turken hun consultatiegedrag meer en meer op dat van de Belgen afstemmen.

Een onderzoek van tien jaar geleden werd onlangs, in 1994, herhaald om nieuwe inzichten te krijgen in het consulatiegedrag van Marokkaanse en Belgische patiënten. Een groepspraktijk te Borgerhout leende hiervoor opnieuw zijn huisartsen uit. Veel verschillen met 1984 werden niet gevonden. Wel blijken zelfmedicatie en de vraag naar secundaire preventie bij de Belgische patiënten hun ziekte gedrag meer op dat van de Belgen afgestemd: vooral jonge Marokkaanse vrouwen lijken hun weg naar de medische diensten te hebben gevonden. De gebrekkige talenkennis bij de Marokkaanse patiënten blijft evenwel...

De universitaire groepspraktijk van de UI Antwerpen functioneert reeds vijftien jaar als één van de opleidingsinstrumenten van het departement Geneeskunde. Tijd dus om opnieuw stil te staan bij de specifieke mogelijkheden en beperkingen van dit groter samenwerkingsverband; zeven huisartsen, twee psychologen, twee psychotherapeuten, twee verpleegkundigen, twee secretaressen, één kinesiste en één diëtiste vormen inderdaad een, naar Vlaamse normen, grote groep eerstelijnshulpverleners. Welke taken kan een onderwijspraktijk vervullen? En is het mogelijk om vanuit de evolutie in de aangetrokken en...

Op 21-22 maart 1991 ging in ‘s Hertogenbosch de First International Conference on Primary Care Obstetrics and Perinatal Health door.

De somatische klachten die een patiënt aan zijn huisarts voorlegt, omvatten niet zelden psychologische componenten. Voor een hele reeks klachten zoals duizeligheid, zweten, beven, en diffuse pijnklachten is het vaak niet mogelijk een organische oorzaak te vinden. Ingaan op de leefsituatie van de patiënt en diens wijze van omgaan met probleemsituaties kan dan nuttig zijn om vermindering van de klachten te bewerkstelligen. In onderstaande tekst wordt aan de hand van een praktisch voorbeeld deze wijze van behandeling geïllustreerd.