Op 20 juni jongstleden vond in Antwerpen de 10de referatendag van het Vlaams Huisartsen Instituut (VHI) plaats. Gastheer voor dit gebeuren was de Universitaire Instelling Antwerpen (UIA). De recente onderzoeken op huisartsengeneeskundig terrein passeerden de revue. De plotse stroomversnelling in produktie én kwaliteit sprong menig deelnemer in het oog.

De "kwaliteit van het leven" is een vrij nieuw begrip dat in de huisartsengeneeskunde meer en meer gehanteerd wordt als maat voor de 'benefit' of het 'totale voordeel' van een geneesmiddel. De begrippen tolerantie en efficaciteit van een behandeling dekken deze lading immers niet helemaal. Een meetinstrument voor deze “kwaliteit van het leven” is de Spitzer Quality of Life-lndex. Deze toont aan dat de “kwaliteit van het leven ” bij hypertensiepatiënten vrij goed ligt.

In dit artikel brengen wij verslag uit over het tweede deel van een studie uitgevoerd in samenwerking met het Tweede Peilpraktijkennet van het Vlaams Huisartsen Instituut (VHI). Het betreft een onderzoek naar het gebruik en de impact van de bijsluiter bij antihypertensiva, tegen de achtergrond van de geleidelijke vervanging van traditionele wetenschappelijke bijsluiters door patiëntgerichte versies (‘patiënt package inserts” - PPI's). Bevestiging van trends en wijzigingen ten opzichte van de bevindingen uit het eerste deel van het onderzoek konden zo aangetoond worden.

Farmacotherapie bekleedt een belangrijke plaats in het therapeutisch handelen van de huisarts. Dit is voor velen van ons zo evident dat we er niet bij stil staan.

Het is niet gemakkelijk regelmatig kommentaar te geven op de recent beschikbaar gekomen specialiteiten.

Onder de nieuwe geneesmiddelen die in het laatste trimester van 1985 ter beschikking van de voorschrijvende arts kwamen vinden we o.a. het acemetacine of Altren®, een ester van indometacine met waarschijnlijk ongeveer dezelfde effekten en bijwerkingen als indometacine.

Een nieuwe cardioselektieve ß-adrenerge blokkeerder, betaxolol, werd onder de specialiteitsnaam Kerlon op de markt gebracht.

Zomepirac is een pijnstillend geneesmiddel, dat behoort tot de grote groep niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen met o.m. aspirine, indomethacine, ibuprofen, sulindac, benoxaprofen, tolmetine, e.a.

In het terapeutisch instrumentarium van de moderne geneeskunde bekleedt het geneesmiddel een bijzondere plaats. In veel gevallen is de cost-benefit ratio van het aanwenden van een geneesmiddel uitermate gunstig, en kan er voor een kleine prijs een definitieve genezing bekomen van ziekten, die anders of dodelijk of invaliderend waren, en een dure omkadering (langdurige hospitalisatie, chirurgie, ziekteverlet en invaliditeitsvergoedingen) meebrachten.