Fons Van Orshoven werd op 16 april 1922 geboren in Hoeilaart. Hij was er huisarts en ook politiek actief. En op 4 juni sloot hij ook in Hoeilaart definitief de ogen. Maar zijn professioneel leven had een veel grotere actieradius dan de kerktoren van Hoeilaart.

Dit beleidsplan, geschreven door Olga Van de Vloed, voorzitter van de WVVH, is gebaseerd op verschillende documenten uit binnen- en buitenland, op discussies van het WVVH- bezinningsweekend van 10 en 11 juni 1995 en de eerste vergaderingen van de stuurgroep Kwaliteitsbevordering. De tekst is aangepast aan de opmerkingen van de Algemene Vergadering van de WVVH van 2 september 1995 en aan die van het Vlaams Huisartsenparlement van 16 december 1995.

Hoewel deze verkiezingen veel minder stof deden opwaaien dan de gemeenteraadsverkiezingen die 's anderendaags plaatsvonden, maken wij van de gelegenheid gebruik om haar even voor te stellen, onder de vorm van een interview dat de redactie met haar hield. Het gesprek stoelde onder andere op een confrontatie met de ideeën van Professor Jan De Maeseneer, zoals uiteengezet in zijn tekst "Haalt de huisartsengeneeskunde het jaar 2000?"

Huisartsen trachtten reeds verschillende keren, zonder veel succes, de preventiekaart in hun dagelijkse praktijk te verankeren. De redenen voor het falen bleven tot nu toe onduidelijk. Hypothesen voor dit falen formuleren, bleek evenmin vanzelfsprekend. Niettemin legde een groep huisartsen zich hierop toe en slaagden zij door toepassing van een inductieve onderzoeksmethode hierin. Methodisch Werken komt hierbij duidelijk om de hoek kijken, maar wordt ook op zijn kop gezet...

Alhoewel het kalenderjaar nog niet helemaal ten einde is, heeft de WVVH er reeds het eerste jaar als vzw opzitten. Een eerste terugblik lijkt op zijn plaats. 1992 stond voor de vereniging in het teken van de navorming, met het internationaal congres te Brussel als de bekroning, maar de resultaten moeten wij de komende maanden en jaren bij de huisartsen en de lokale kringen merken. De hele vereniging heeft onder de congresinspanning gekraakt, maar niet begeven. Het personeel heeft zich voor 200% ingezet en de financiële aderlating is nog niet juist omschreven. Wij geloven nochtans dat het hele...

Bij het begin van het laatste decennium van de 20ste eeuw wensen we over de toekomst van ons huisarts-zijn en van onze Vereniging te reflecteren. Hoe wordt de grote doelstelling van kwaliteitsverbetering van de huisartsengeneeskunde vertaald naar de noden van een nabije toekomst? De denktank die de Centrale Raad van de Vereniging toch is, moet hier echt vooruit denken en zo de toekomst voor zijn. Dankzij de contacten met de basis moet voldoende aanbreng en uitwisseling mogelijk zijn, opdat binnen deze groep de blauwdruk voor het huisarts-zijn van de komende jaren wordt uitgetekend.

De WVVH en de Academische huisartsencentra kunnen elkaar niet negeren. Eendracht maakt macht, met name wat de kwaliteitsverbetering van de geneeskunde betreft. De voorzitter van de vereniging breekt een lans voor nauwere samenwerking. Bij de start van het nieuwe academische jaar is het tijd om de relatie tussen de WVVH en ACHG, CHAO of hoe deze instituten zich ook mogen noemen, even van naderbij te bekijken.

De maand juni is elk jaar voor WVVH en VHI een druk moment. In de hooimaand trekt de Centrale Raad (CR) van de vereniging zich tijdens het jaarlijkse Bezinnings Weekend (BW) in conclaaf terug. In dezelfde maand organiseert het Vlaams Huisartsen Instituut zijn referatendag. Beide activiteiten vormen spilmomenten in het leven van de vereniging en het instituut. Tijdens het Bezinnings Weekend wordt de voorbije jaarwerking geëvalueerd en worden nieuwe bakens uitgezet. Op de referatendag krijgen de huisartsenonderzoekers uit het veld de kans hun werk aan de collegae ter beoordeling voor te leggen.

Op het SIMG-congres van september jongstleden werd beslist dat het volgende congres van september '91 als thema "Health Problems of Modern Civilization" krijgt. En wat doet de WVVH nu met zo’n hoofding, dachten wij hier onmiddellijk bij: onze Vereniging spant zich in om zoveel mogelijk huisartsen te helpen bij het oplossen van hun dagdagelijkse praktijkproblemen.

Naar aanleiding van een recent rapport omtrent "Operation 1992" van de EEG leek het mij nuttig enige bedenkingen te formuleren omtrent de WVVH in een breder Europees perspectief.