Onder het motto ‘Clean care is safer care’ voerde de World Health Organization (WHO) in 2005 bij alle gezondheidswerkers een campagne om hen beter de handen te laten wassen. Men was hierbij Semmelweis indachtig.

In onze huisartsenpraktijk zien we redelijk wat patiënten met huidaandoeningen, maar staan we er niet altijd bij stil welke weerslag deze klachten voor de betrokkenen kunnen hebben.

Een goede wederzijdse communicatie tussen huisarts en specialist is belangrijk om ervoor te zorgen dat patiënten de juiste zorgen op het juiste moment krijgen. Deze communicatie gebeurt hoofdzakelijk via telefoon, briefwisseling en meer recent via e-mail.

Door studiedocumenten van geneesmiddelenfabrikanten publiek te maken tijdens een proces worden hun werkwijzen veel inzichtelijker. Ditmaal ging het over de subtiele aanpassingen (vaak ten voordele) die zich kunnen voordoen tussen het protocolstadium van een studie en de finale publicatie.

Voorkamerfibrilleren (VKF) is een frequente aandoening die vooral de oudere patiënt treft: de helft van de patiënten met VKF is ouder dan 75 jaar. Meestal neemt de huisarts de zorg op zich voor deze patiënten. De vorige NHG-Standaard (2003) wordt in Vlaanderen dikwijls als referentie gebruikt voor zowel de praktijk als het onderwijs. De tekst is helder, goed onderbouwd en zeer praktijkgericht.

Er is een toenemend probleem met de patiëntenstromen in het gebruik van eerste- en tweedelijnszorgverlening. Meer en meer wordt een beroep gedaan op de spoedgevallendiensten van tweede- en derdelijnsziekenhuizen voor niet-urgente klachten. Dit fenomeen doet zich zowel tijdens als buiten de normale werktijden voor.

Dit artikel beschrijft de eerste ervaringen met het Brugse model voor vroegtijdige zorgplanning in woon- en zorgcentra en evalueert of het voeren van de gesprekken over vroegtijdige zorgplanning haalbaar is voor de huisarts.

Vroegtijdige zorgplanning (VZP) is een denk- en communicatieproces tussen de patiënt, zijn naasten en de zorgverleners over de toekomstige zorg. De meeste literatuur en ervaring rond dit onderwerp zijn afkomstig uit de Verenigde Staten. In dit artikel wordt de ontwikkeling van een model voor vroegtijdige zorgplanning in woon- en zorgcentra (WZC) voorgesteld.