Onlangs besloot de Britse regering om een strikt onderscheid te maken v^/ tussen “kopers” en “aanbieders” van zorg. De huisarts fungeert hierin als koper en gaat met zijn beschikbaar budget op zoek naar de beste aanbieder. Ziekenhuizen en specialisten — de aanbieders — worden op die manier gedwongen hun aanbod te verbeteren. Dat de patiënt hier wel bij vaart, hoeft geen betoog. Bovendien is en blijft de zorgen verstrekking in Groot-Brittannië gratis. Hoe het systeem juist in elkaar zit, vertelt onderstaand artikel.

In de mei-editie verscheen het eerste deel van het onderzoek naar de zorgenvraag van de allochtone bevolking bij de huisarts. Dit tweede deel geeft de resultaten van het onderzoek dat door de auteurs zelf werd opgezet. Dat Marokkanen en Turken de huisarts minder consulteren dan de autochtone bevolking, wordt opnieuw bevestigd. Ook de consultfrequentie, het voorafgaand ziektegedrag en de ziektes zelf zijn verschillend tussen de etnische bevolkingsgroepen. Hoe de overheid de gezondheidsdiensten toegankelijker kan maken en hoe de huisartsenopleiding kan worden aangepast, kom t eveneens aan bod.

Natuurlijke gezinsplanning als anticonceptief middel wordt tegenwoordig nauwelijks ernstig overwogen. In het verleden bleek de methode inderdaad weinig betrouwbaar. Recent onderzoek in Duitsland toont aan dat het ook anders kan: er werd een methode uitgedokterd die wat betreft betrouwbaarheid niet voor het spiraal of de minipil moet onderdoen. Natuurlijke gezinsplanning wordt daarmee opnieuw een geldig alternatief. Hoe een ouderwetse methode terug modern kon worden staat in volgend artikel.

Wat is het medisch schooltoezicht? Onder wiens bevoegdheid staat het? Welke taken moet het medisch schooltoezicht uitvoeren? Zijn er verschillen met het PMS? Deze en andere vragen worden vaak door huisartsen gesteld. Nochtans is het noodzakelijk dat schoolarts en huisarts elkaar beter leren kennen. Alleen hun samenwerking kan immers een goede preventieve jeugdgezondheidszorg garanderen.

Alhoewel het kalenderjaar nog niet helemaal ten einde is, heeft de WVVH er reeds het eerste jaar als vzw opzitten. Een eerste terugblik lijkt op zijn plaats. 1992 stond voor de vereniging in het teken van de navorming, met het internationaal congres te Brussel als de bekroning, maar de resultaten moeten wij de komende maanden en jaren bij de huisartsen en de lokale kringen merken. De hele vereniging heeft onder de congresinspanning gekraakt, maar niet begeven. Het personeel heeft zich voor 200% ingezet en de financiële aderlating is nog niet juist omschreven. Wij geloven nochtans dat het hele...