Optimaal en veilig behandelen van infecties is een taak voor arts én apotheker. Na het consult bij de huisarts zien apothekers toe op de correcte inname en waken ze over mogelijke interacties.

Een drukke agenda, weinig geloof in vragenlijsten en vooral de vrees om de privacy van hun patiënt te schenden, verhinderen dat huisartsen screenen naar (problematisch) alcoholgebruik.

Vele landen beschouwen verslavingszorg, en bij uitbreiding de hele psychiatrische hulpverlening, als niet-essentieel. Lishman betoogde meer dan tien jaar geleden al dat we beter niet over psychiatrische zorg spreken, maar over zorg voor psychiatrische aspecten van ziektes.

Tijdens de eerste en tweede lockdown kon een deel van de verslaafden niet meer worden bereikt en stopte hun begeleiding abrupt. Hierdoor was er een hogere kans op herval en intensiever gebruik. Is ook een noodplan voor verslavingszorg nodig?

Huisartsen en andere zorgverleners lopen een groot risico op een besmetting met SARS-CoV-2. Uit dit onderzoek blijkt dat het infectierisico vooral tijdens de tweede golf hoger was.

Personen die een COVID-19-infectie hebben doorgemaakt, vertonen een persisterend cognitief deficit. Vooral de groep die beademd moest worden, ondervindt langdurig cognitieve problemen.

Mustafa, een 7-jarige jongen met een zware autistische stoornis komt langs. Hij kan niet praten, maakt moeilijk contact, maar laat wel duidelijk merken als hij kwaad of verdrietig is.

Hoewel veel mensen, en zeker ook artsen, denken dat je een soort van 24/7 levensredder bent, is de werkelijkheid vaak een beetje anders. Toch heb ik in mijn loopbaan al zeker twee levens gered.

Huisartsen zien veel chronische patiënten: neurologische patiënten, reumapatiënten, diabetici, mensen met migraine, CVS,… Voor elke diagnose hebben we een specifieke benadering en behandeling, en ook een specifiek beeld van hoe die mensen met hún ziekte in het leven staan aan de hand van wat ze met ons bespreken.

Geestelijke doden, defecte individuen, levende ballast: vandaag is het onvoorstelbaar dat er in zulke termen over mensen wordt gesproken. Was dat tijdens het interbellum anders? Onder toezicht van hooggeplaatste nazi’s joegen artsen duizenden zieken de dood in op weg naar een ‘gezond volkslichaam’.