In de mei-editie verscheen het eerste deel van het onderzoek naar de zorgenvraag van de allochtone bevolking bij de huisarts. Dit tweede deel geeft de resultaten van het onderzoek dat door de auteurs zelf werd opgezet. Dat Marokkanen en Turken de huisarts minder consulteren dan de autochtone bevolking, wordt opnieuw bevestigd. Ook de consultfrequentie, het voorafgaand ziektegedrag en de ziektes zelf zijn verschillend tussen de etnische bevolkingsgroepen. Hoe de overheid de gezondheidsdiensten toegankelijker kan maken en hoe de huisartsenopleiding kan worden aangepast, kom t eveneens aan bod.

Huisartsen hebben het vaak moeilijk met bun preventieve taak, die nochtans een belangrijk deel van hun functie uitmaakt. Vooral de preventie van prostaatkanker, met een rectaal onderzoek om de drie jaar voor mannen ouder dan 45 jaar, wordt zowel door zeer ervaren als door jonge artsen dikwijls vergeten. Ook levert de vergelijking van het prostaat- met het vaginaal onderzoek een aantal verschillen op.

Migranten stellen vaak een andere medische zorgenvraag dan de autochtone bevolking. De medische zorgenvraag van Centraal- en West-Afrikaanse migranten bij de huisarts vormde het voorwerp van deze studie. De meeste Afrikaanse patiënten hadden reeds geruime tijd klachten voor ze bij de huisarts kwamen. Urogenitale infecties. spijsverteringsklachten en importziekten waren de meest opvallende pathologieën bij de mannen. Bij de vrouwen was zwangerschap een belangrijke reden voor consult. Vage klachten kwamen weinig voor, dit in tegenstelling met mediterrane migranten uit een gelijkaardige studie...

In de gezondheidszorg ontstond een stroming die op lange termijn de hulpverlening terug beter wil aanpassen aan de vraag. Door haar techniciteit dreigt deze een eigen leven te gaan leiden, waarbij de secundaire doelstellingen de bovenhand halen op de oorspronkelijke: het beantwoorden aan de concrete noden van de bevolking. Bijna nergens ontbreekt nog het woordje “kwaliteit” in de hoofding van artikels en symposia. Aan het begin van deze weg staat de ISQA, International Society for Quality Assurance in Health Care. Deze vereniging organiseerde dit jaar haar zevende congres in Stockholm. Leo...

Heel wat hulpverleners worden nu en dan geconfronteerd met de schrijfdrang van sommige patiënten. Dit gebeurt meestal in de vorm van brieven gericht aan de hulpverlener, of in sommige gevallen als een vraag van de patiënt aan de arts om (een deel van) zijn dagboek te lezen. Bij onderzoeken in verband met incest en maaglijden viel het op welke waardevolle functie het schrijven van de patiënt vaak vervulde in het verbeteren van zijn toestand en in zijn wijze van omgaan met de klachten. Deze tekst geeft enkele theoretische beschouwingen en een aantal praktische richtlijnen voor het werken met...

In San Francisco, Californië vond in oktober 1989 het jaarlijks internationaal congres van de American Evaluation Association plaats. Eén van de medewerkers van onze redactie was door de organisatoren uitgenodigd om actief aan de voordrachten deel te nemen. Aardbevingen, natuurrampen en gebrek aan comfort konden hem niet deren. Hieronder volgt het relaas van zijn bijdrage.

Collega's Maes en Schillemans brengen verslag uit over de jongste telg in de familie van de kwaliteitskringen. Deze onderzoeksmethode is aangepast aan een bredere Eerste Lijn en is een produkt van het VHI en de Koning Boudewijnstichting. Zij werd voor het eerst beschreven in Huisarts Nu 1988 (17), nummer 6. In hetzelfde nummer werden reeds kwaliteitskringen rond diabetes, cara, zwangerschap, echtscheidingen en bejaarden gerapporteerd. Later volgden nog Turkse vrouwen (Huisarts Nu 1989(18); nummer 10) en coma-patiënten (Huisarts Nu 1989 (18), nummer 9).

Bij gebrek aan door de overheid georganiseerde categorische hulpverlening zijn migranten aangewezen op her en der ontstane privé-initiatieven. Deze initiatieven verschillen uiteraard door hun ongelijke achtergrond en historiek. De migrant gelijke kansen op goede gezondheidszorgen geven, is wel een constante. Om een degelijk niveau van verzorging aan deze migrantenpatiënten te verlenen, leveren de huisartsen extra inspanningen en verwerven ze door studie en ervaring specifieke kennis en vaardigheden. Het is echter de vraag of deze inspanningen de verwachte resultaten opleveren. Uit het oogpunt...

Vroeger reeds stelde de auteur dat de migrant een extra belasting betekent voor de huisartspraktijk als verzorgend systeem. Meestal wordt deze situatie negatief gedefinieerd als «een extra last, extra tijd», enzovoort. Men kan echter ook stellen dat de studie van de migrant zinvol is in verband met het opsporen van zwakke plaatsen in het verzorgend systeem. Zoals in een laboratorium materialen aan een hogere (dan normale) druk worden blootgesteld om zwakheden te ontdekken, zo kan men de aanwezigheid van de migrant ook als een natuurlijk experiment definiëren en onderzoeken. De belangrijkste...

Met deze vraag als onderwerp van het themanummer wil Huisarts Nu een bijdrage leveren tot het verhelderen van de problematiek die recent ontstaan is rond de migrant.