We moeten af van het idee-fixe dat elke zwangerschap enthousiast onthaald wordt. Deze zin staat in de eerste paragraaf van het opiniestuk van Carine Vrancken en Greet Poets van LUNA, de centra die instaan voor de opvang van vrouwen met een onbedoelde zwangerschap (blz. 21). Zeker huisartsen hebben wekelijks te maken met de uiteenlopende gevoelens die zwangerschap, en bij uitbreiding reproductieve gezondheid, kunnen oproepen.

Seksuele en reproductieve gezondheid is voor patiënten een cruciaal aandachtspunt want, bekeken vanuit onze evolutionele lijn, lijkt een gezond nageslacht op de wereld zetten zowat de belangrijkste levenstaak. Spijtig genoeg schuiven heel wat perinatale zorgtaken geluidloos weg uit het huisartsgeneeskundig handelen.

De auteurs schuiven lokale retinoïden met de laagste dosering naar voor als eerstelijnsbehandeling voor acne en hyperpigmentatie bij vrouwen met een donkere huidskleur. Het product heeft een anti-inflammatoir en comedolytisch effect, waardoor het ideaal is om zowel een effect te hebben op de acne als de hyperpigmentatie. Er dient uiteraard de nodige voorzichtigheid gehanteerd te worden indien er een zwangerschapswens zou zijn.

De biologische mechanismen waardoor zwangere vrouwen in kwetsbare levensomstandigheden belaagd worden, komen stap voor stap in beeld. Dat biedt aanknopingspunten om interventies op te volgen via het registreren van biologische parameters. Het uiteindelijk doel is het creëren van een leefklimaat voor de moeder waarbij het ongeboren kind zich optimaal kan ontplooien.

Baarmoederhalskankerscreening bij vrouwen jonger dan 25 jaar is niet zinvol om invasieve cervixkankers vroegtijdig op te sporen en leidt tot aanzienlijke schade voor de reproductieve gezondheid. Bovendien heeft het een negatief effect op de psychologische en seksuele gezondheid.

Wat is het percentage vrouwen dat op schema zit in de baarmoederhalskankerscreening en tijdig een uitstrijkje laat nemen? Het motiveren van nooit gescreende vrouwen blijft hierbij een uitdaging.

Bij elke contact met een patiënt staat de huisarts voor diverse keuzes. Zijn antibiotica nodig voor de luchtweginfectie van deze patiënt? Moet deze man met retrosternale pijn naar spoed of kun je nog afwachten, want misschien is het gewoon een stressverschijnsel? En laat je iemand na een telefonisch consult naar de praktijk komen of vertrouw je op een spontane genezing? Veel van deze keuzes en beslissingsknopen neem je ‘automatisch’, gestoeld op kennis en ervaring. Zulke keuzes maken voelt natuurlijk aan, als een vanzelfsprekend onderdeel van het (huis)arts zijn.

De bekende voordelen op het mentaal welzijn van wonen aan de kust gaan misschien niet op voor vrouwen met reële gedachten over suïcide. Het is mogelijk dat deze blauwe omgeving emoties versterkt en de drempel verlaagt om tot zelfdoding over te gaan.

Every family physician makes every day professional choices. Are antibiotics necessary for this patient’s respiratory infection? Does this man with retrosternal pain have to go to the emergency room? Or is ‘wait and see’ a better option? And, after a telephone consultation, is it necessary to see the patient face to face? Are there enough arguments for spontaneous healing? You make many of these choices and decision points ‘automatically’, based on knowledge and experience. Making such choices feels obvious, as a natural part of being a doctor.

Beginnen met de opleiding tot huisarts is een spannende periode. Je komt van het eindeloos kijken en ‘stoeltje zitten’ in diverse medische disciplines om nu zelfstandig aan de slag te gaan met ‘eigen patiënten’.