In De Standaard van 29 februari 1988 doen enkele huisartsen een paar suggesties om de kostenexplosie in de sector «klinische biologie» te verminderen.

Het Nederlands leerboek der hematologie is geen boek om in één ruk gezellig door te nemen.

Deze kanjer is uiteraard geen doordeweekse lectuur voor de huisarts, wel een gemakkelijk hanteerbaar, overzichtelijk wetboek voor b.v. een HANU-redactielid dat een Papierwinkelrubriek wil stofferen.

In zijn centrale positie in de eerstelijnsopvang heeft de huisarts vaak te maken met slachtoffers van geweldpleging. Vooral vrouwen zoeken ons op met vragen om hulpverlening of verwijzing. Soms zijn huisartsen zelf trouwens de geviseerde persoon. Je kan als huisarts dus best maar weten waar een slachtoffer terechtkan en wat de wettelijke implicaties zijn van de stappen die je desgevallend onderneemt.

Moeheid is een klacht waarmee de patiënten frequent naar het spreekuur van de huisarts komen. Het is bij uitstek een vage klacht. Ze leidt dan ook vaak naar medicalisering en somatische fixatie of ze zet de patiënt vast op het psychosociale spoor. De valkuilen waar we als artsen in kunnen lopen, zijn immers talrijk: de (normale) postpartummoeheid die een hepatitis blijkt te zijn, een miskend infarct, de pas ontdekte leucemie waardoor je voor je vermoeide patiënten vlugger labo-onderzoekingen aanvraagt, enzovoort. In dit artikel hebben we vooral aandacht voor de voeding van de patiënt. De...

Tijdens een recent N.W.K.-spreekuur komt er een onthaalmoeder van de Dienst voor opvanggezinnen van Kind en Gezin (het vroegere N.W.K.) bij me. Ze vraagt om een tuberculine(mtradermo)test voor haar kinderen. Ze had zich vooraf al tot haar huisarts gewend, maar die bleek de nieuwe richtlijnen van Kind en Gezin niet te kennen en/of niet te weten hoe hij de tuberculineproef moet uitvoeren. Hij stuurde de moeder terug naar het N.W.K. In deze Papierwinkel wensen we de huisartsen over deze nieuwe richtlijnen en de preventieve rol ervan te informeren. Tevens belichten we in het kort de praktische...

In onderling overleg met de Vlaamse Vereniging voor Logopedisten gaan we dieper in op de administratieve problemen die er kunnen rijzen bij de samenwerking tussen de huisarts en de logopedist. We vertrekken vanuit een voorbeeldgeval en reconstrueren zo de papieren lijdensweg die voor alle betrokkenen kan ontstaan.

Het Huisartsennavormingsinstituut Oost-Vlaanderen (H.N.I.-O-Vl) begon in mei 1986 mei een nieuw initiatief: het project huisartsenvoordrachtgevers. Huisartsen die beslagen zijn m een of ander domein van de huisartsgeneeskunde, vanuit hun speciale interesse en/of vanuit eigen onderzoek, worden door het navormingsinstituut geselecteerd, gestimuleerd en didactisch ondersteund om zelf navorming te brengen voor de lokale huisartsenkringen. Het emanciperende belang van dit initiatief voor de huisartsgeneeskunde wordt gesitueerd in een algemeen kader en m het kader van de doelstellingen en de...

In de parlementaire vragen en antwoorden lezen we dat op het einde van 1985 5.043 personen gecolloceerd waren. Bepalen of een persoon al dan met ten onrechte m collocatie wordt gehouden, behoort uitsluitend tot de medische en juridische verantwoordelijkheid. Het hoge aantal collocaties en de zware verantwoordelijkheid van de arts hierin zijn redenen genoeg om in deze Papierwinkel even bij het probleem van de collocatie stil te staan.

De arts Frank COMHAIRE schreef dit boek (samen met de journaliste Agnes GOYVAERTS) om het tekort aan informatie over ongewild kinderloze mensen zo goed mogelijk op te vangen en hierdoor hun angst en onzekerheid te verminderen.