Duizeligheid is een frequente aanmeldingsklacht in het huisartsenkabinet. In ongeveer 2 tot 5 procent van alle huisartsconsulten komt deze algemene klacht aan bod. Wat de patiënt precies ervaart, strookt niet altijd met de ideeën die de arts daarover heeft en daarom is het van belang om de klacht te ontcijferen.

Eén op acht oudere personen lijdt aan een ouderdomsdepressie, die vaak moeilijk te onderscheiden is van andere aandoeningen. Een multidisciplinaire aanpak kan hun levenskwaliteit verbeteren.

Chronisch hartfalen is een belangrijk probleem omwille van de vergrijzende populatie, de impact op de kwaliteit van leven, de herhaaldelijke ziekenhuisopnames en de hoge mortaliteit. Het is bekend dat een multidisciplinair zorgprogramma met opvolging door gespecialiseerde hartfalenverpleegkundigen de sterfte doet dalen, hartfalenhospitalisaties vermindert en de levenskwaliteit verbetert.

Hartfalen is een belangrijk probleem. Ten eerste door de hoge prevalentie van de aandoening: 10-20% van de patiënten tussen de 70 en 80 jaar lijdt aan hartfalen.1 Ten tweede door de grote impact op de kwaliteit van leven: draaglast van symptomen, herhaaldelijke ziekenhuisopnames en verhoogd risico op overlijden.1 Ten derde door de hoge gezondheidskosten, vooral ten gevolge van frequente ziekenhuisopnames (1-2% van het Riziv-budget).

Zorg voor mensen met een chronische aandoening is niet eenmalig maar een continuüm: van mensen zo vroeg mogelijk opsporen en dus screenen en testen over de juiste diagnosestellen en periodiek opvolgen tot hun behandeling oppunt stellen om uiteindelijk hun chronische ziekte ‘goed gereguleerd’ te krijgen.

Elektronisch voorschrijven voor geneesmiddelen is sinds 1 januari 2020 verplicht, maar er zijn nog wel enkele knelpunten. Dit overzicht helpt enkele onduidelijkheden de wereld uit.

Op een drukke maandagmiddag zie ik in mijn nieuwe plattelandspraktijk in Nieuw-Zeeland Steve, een 50-jarige melkboer uit de regio, die slechts zelden de praktijk bezoekt. Een jongere dame, die ik eerder al als patiënte zag, begeleidt hem. Bij navraag blijken de twee vrienden van elkaar te zijn. Als ik vraag waarvoor Steve vandaag op doktersbezoek komt, zegt hij zonder emotie: “Ik heb pijn op de borst en zij (wijst naar zijn vriendin) vond dat ik daar toch maar eens mee naar de dokter moest gaan.” Zijn vriendin knikt: “Ik wil gewoon zeker zijn dat hij geen hartinfarct heeft ofzo.”

Het aantal chronische patiënten met een middelmatige tot hoog complexe zorgvraag neemt steeds toe. De zorg voor dergelijke patiënten vraagt van de huisarts maximale inzet op het vlak van coördinatie van specialistische zorg, intensief medicatiebeheer, secundaire preventie en meer.

Aan het begeleiden van complexe problemen heeft de huisarts geen gebrek: chronische pijn, kanker, verslavingsproblematiek, mentale problemen, enzovoort. Ook de aanmeldingsvraag van vele patiënten laten een complexe achtergrondproblematiek vermoeden: ‘ik ben moe’, ‘het gaat niet meer met mij’, ‘ik zie het niet meer zitten’. Hoe een beeld krijgen van het complexe landschap dat bij de patiënt speelt? En hoe een zicht krijgen op hetgeen de patiënt als zelfinzicht heeft verworven en waarmee de arts en patiënt aan de slag kunnen gaan?

Heel wat mensen maken tijdens hun levensloop een ingrijpende gebeurtenis mee. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders beschouwt een gebeurtenis als ingrijpend als men bedreigd is met de dood of ernstige letsels, als men getuige is van de dood of de ernstige letsels van iemand anders, als men te weten komt dat een naaste zo’n gebeurtenis heeft meegemaakt of als men herhaaldelijk blootgesteld wordt aan de aversieve details na zo’n gebeurtenis.