De gezondheidsenquête van Sciensano uit 2018 laat zien dat 12% van de Belgische bevolking boven de vijftien jaar een slaap- of kalmeermiddel gebruikt. Hoewel deze percentages nog te hoog liggen in vergelijking met andere Europese landen, hebben de inspanningen van de afgelopen jaren hun vruchten afgeworpen; in 2008 lag het gebruik immers nog op 14%.

Recent werd in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde beschreven hoe en waarom opioïden dienen te worden afgebouwd bij patiënten met chronische pijn.1 Naast de afbouw zijn aanvullende interventies noodzakelijk, zoals (pijn)educatie.

Een ‘gedwongen opname’ is het laatste redmiddel in een onhoudbare situatie. Vaak zijn er al heel wat acties aan voorafgegaan, zonder succes. Deze casus beschrijft welke stappen de huisarts kan ondernemen bij een patiënt met een psychiatrische problematiek. In de volgende artikels worden ook de juridische aspecten en de mogelijkheden van de ombudsdienst geestelijke gezondheidszorg besproken.

Vijf experten op het gebied van verslavingszorg sloegen de handen in elkaar om een goed uitgewerkt naslagwerk te schrijven. Het is een gedetailleerd werk, bestaande uit twaalf interessante hoofdstukken.

Door de zesde staatshervorming krijgt Vlaanderen ook meer bevoegdheden inzake verslavingszorg. Jo Vandeurzen (CD&V), Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin vertelt welke impact dit heeft in de praktijk.

Deze inaugurale les waarbij de auteur de leerstoel voor biologische psychiatrie te Nijmegen aanvaardt, behandelt de mogelijke verslaving aan benzodiazepines.

In dit boekje worden de ervaringen besproken van tweeduizend Engelse patiënten, die langdurig tranquillizers namen.