De podcast ‘3 dagen’ vertelt het verhaal van Elvire die om euthanasie heeft gevraagd. Haar artsen stemmen toe, op voorwaarde dat ze haar kinderen op de hoogte brengt. Zij wil géén contact meer met haar kinderen; de tussenoplossing is dat ze hen een brief moet schrijven. Elvire is analfabeet.

Verwanten van personen met premature vaataandoeningen (of plotse dood op jonge leeftijd) kunnen lijden aan een cardiometabool genetische afwijking met als gevolg een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten.

Het ziekteverloop van patiënten met chronisch longlijden is gekenmerkt door een gestage en onverbiddelijke achteruitgang met acute exacerbaties. Personen met vergevorderd chronisch longlijden ervaren voornamelijk klachten als dyspneu, pijn, moeheid, angst en neerslachtigheid, wat leidt tot een slechte kwaliteit van leven in de laatste stadia van de ziekte.

Perifeer arterieel vaatlijden komt voor bij 7% van de 50-plussers, bij 15 tot 20% van de 70-plussers en bij meer dan de helft van personen ouder dan 80 jaar. Ongeveer 30% is symptomatisch: pijn, moeheid, krampen in de benen (kuit, heup of bil) bij inspanning en verdwijnend in rust binnen een tiental minuten.

Zowel patiënten als artsen ervaren drempels voor de diëtist. Zoals het artikel van Tessa Vansant et al. aangeeft zijn er verschillende redenen zoals vanuit de patiënt ‘het plezier van eten niet willen opgeven’ of vanuit de artsen ‘doorverwijzing vaak niet nodig is en een gezonde voeding vaak al voldoende is’ (zie blz. 32). ‘Diëtist’ is een erkend paramedisch beroep conform KB 78 betreffende de uitoefening van de gezondheidsberoepen en het KB van 19 februari 1997. De diëtist werkt op voorschrift van de arts een praktisch voedingsadvies uit, op maat van de patiënt, biedt educatie en ondersteunt...

Zorg moet menswaardig zijn en rekening houden met de verschillende dimensies van de persoon: er is lichamelijke zorg, maar ook psychische, relationele, sociale en zelfs spirituele zorg. Vanuit deze verschillende dimensies kan de hulpverlener waardigheidsondersteunende zorg bieden.

Inzicht in iemands mentale veerkracht of ‘resilience’ kan helpen om ernstige stresssituaties of mentale problemen te verklaren en de mogelijke outcome van de situatie en/of behandeling te voorspellen. Door de hoge correlatie met de kans op burn-out zijn deze veerkrachtsmetingen ook waardevol bij de hulpverleners zelf, om aan die kant van de behandelingstafel beter zicht te krijgen op de kwetsbaarheden en limieten.

In onze huisartsenpraktijk zien we redelijk wat patiënten met huidaandoeningen, maar staan we er niet altijd bij stil welke weerslag deze klachten voor de betrokkenen kunnen hebben.

Kan de huisarts kwalitatieve en juist geïnterpreteerde spirometrietesten afleveren? Uit dit praktijkonderzoek, waarin de kwaliteit en de interpretatie van deze testen van een hibo met praktijkopleider, longarts en fysioloog werden vergeleken, bleek van wel. Dit betekent dat de huisarts dankzij spirometrie op een systematischere manier patiënten met obstructief longlijden kan opsporen en de behandeling beter op de diagnose kan afstemmen.

Wanneer een patiënt ‘uitzichtloos en ondraaglijk lijden’ ervaart, mag hij binnen het kader van de euthanasiewet zijn arts vragen zijn leven te beëindigen, zelfs als zijn ziekte op dat ogenblik nog geen bedreiging vormt voor dit leven. Dit gegeven staat in schril contrast met de overvloed aan middelen en diensten waarover artsen beschikken om dit lijden te verzachten. In deze klinische les verhaalt dr. Lemiengre aan de hand van een casus hoe kwetsbaar en onzeker artsen en andere hulpverleners zich voelen wanneer zij met dergelijk verzoek en de uitvoering ervan worden geconfronteerd.