Niet enkel absoluut, maar ook relatief geven we steeds meer uit aan onze gezondheidszorg: het aandeel van medische uitgaven in het BNP is sinds 1960 meer dan verdubbeld. Omdat de middelen beperkt zijn, moeten er keuzes worden gemaakt. De kosten en baten moeten per patiënt worden afgewogen, maar ook tegenover andere patiënten en de totale gemeenschap. Om tot een kosteneffectievere zorgverlening te komen, zijn twee maatregelen voorhanden: het invoeren van regels en van financiële prikkels. Zijn deze maatregelen een aantasting van de therapeutische vrijheid of juist niet?

Van april tot oktober zorgen ook in Vlaanderen tekenbeten voor heel wat ongerustheid bij natuurwandelaars. Teken zijn kleine geleedpotige (Arthopoda), spinachtige (Arachnida) parasieten van de gewervelde dieren, waarvan de gastheer tijdens het nymfe- en het volwassen stadium de mens kan zijn. Ze zuigen bloed via de huid van hun slachtoffer. Besmette exemplaren kunnen op die manier ziekteverwekkende organismen, spirocheten van het geslacht Borrelia, bij de gastheer inbrengen. De ziekte van Lyme kan zich bij deze personen ontwikkelen.

In Italië was er begin dit jaar veel oproer rond een "miraculeuze" behandeling van kanker, ontwikkeld door een zekere Di Bella. De kosten voor deze behandeling liepen echter uit de hand en uiteindelijk kwam er een rechter aan te pas die een uitspraak deed in het voordeel van de misleide patiënten. Wie hier veel voordeel bij had, waren de media. Maar ook de medische wereld gaat niet vrijuit. Moet zij niet via de media tot een betere dialoog met de bevolking komen?

Influenza wordt in epidemiologische termen nog steeds omschreven als een aandoening met hoge morbiditeit en lage (relatieve) mortaliteit.

Om het resistentiepatroon van (on)gecompliceerde urineweginfecties te kennen, doet de huisarts meestal een beroep op een regionaal laboratorium. Kan de huisarts op deze gegevens vertrouwen om een antibioticabehandeling in te stellen? Uit dit onderzoek bleek dat het resistentieprobleem door het regionaal laboratorium nogal overschat wordt. Huisartsen riskeren hierdoor te snel naar producten met een te breed spectrum te grijpen.

Het SYLOG-project oftewel het "SYstemen van LOkale Gezondheidszorg"-project werkt aan concrete maatregelen om de samenwerking tussen huisartsen en ziekenhuizen te verbeteren. In het kader van dit project werd de informatieverstrekking tussen een ziekenhuis en een wijkgezondheidscentrum in Gent bestudeerd. Hieruit bleek dat één op drie ziekenhuisopnamen niet in het dossier van de huisartsen kon worden teruggevonden. Vooral informatie over opnamen op de dienst pediatrie en spoedopnamen ontbrak nogal eens. Welke maatregelen kunnen de informatiestroom hier vlotter doen verlopen?

Dhr. Vandersmissen, 82 jaar, is bewoner van een bejaardentehuis.