Om tot een proefschrift te komen moeten huisartsen een lange weg afleggen: het opzetten van een onderzoek, de verzameling en verwerking van gegevens, het toetsen en bespreken van de resultaten en vaak ook verschillende artikels publiceren. Zulk titanenwerk verdient zeker wat meer aandacht. Huisarts Nu wil daarom een forum bieden voor deze proefschriften en ze bekender maken onder haar lezers. Het proefschrift "Evaluatie van het vaardigheidsonderwijs aan de geneeskundestudenten van de Universiteit Antwerpen" van Roy Remmen wordt hier als eerste in de reeks besproken en becommentarieerd door Jo...

In opdracht van het Vlaams Huisartsen Parlement (VHP) stelde de Stuurgroep Kwaliteitsbevordering dit consensusdocument over accreditering en kwaliteitsbevordering op. Na discussie en rondvraag in verschillende huisartsenorganisaties, werd het document in februari 1999 door de plenaire vergadering van het VHP goedgekeurd. De bedoeling van het document is om toekomstige voorstellen over accreditering en kwaliteitsbevordering van de Vlaamse huisartsen op basis van de voorliggende principes te beoordelen. Het is een compromistekst die probeert tegemoet te komen aan de belangrijkste gevoeligheden...

In de reeks vragen in verband met seksualiteit en anticonceptie in de huisartsenpraktijk komt deze keer vaginisme aan bod. Wat zijn hiervan de oorzaken en welke behandeling kan de huisarts eventueel instellen?

Met deze tekst willen we het beslissingsproces toelichten om te bepalen wanneer de huisarts bij kinderen tot de leeftijd van 12 jaar aan astma moet denken, hoe hij de diagnose stelt en hoe hij de juiste behandeling instelt.

Naast het meten van de kwetsbaarheid van oudere patiënten door de huisarts is het in een doelgerichte gezondheidszorg nuttig dat ook de patiënt zelf zijn functioneren inschat. Dit kan aan de hand van een korte vragenlijst, waarin naast de lichamelijke gezondheid aandacht wordt besteed aan de dagelijkse activiteiten, de geestelijke gezondheid, de sociale activiteiten en de algemene gezondheidstoestand. In dit artikel worden twee instrumenten besproken waarmee patiënten hun functioneren kunnen weergegeven: de COOP/WONCA-kaarten en de SF-12.

In een doelgerichte gezondheidszorg is het nuttig dat de huisarts de kwetsbaarheid van zestigplussers kan inschatten. Deze kwetsbaarheid kan worden voorgesteld als een balans die zich in een onzeker evenwicht bevindt tussen factoren die de onafhankelijkheid van de zestigplusser helpen bewaren en factoren die deze aantasten. Bij de meting van de kwetsbaarheid dienen zowel lichamelijke, psychologische als sociale factoren in rekening te worden gebracht. De FRAIL, een meetinstrument ontwikkeld aan de KU Leuven, voldoet aan deze voorwaarde van multidimensionaliteit.

Om verschillende redenen vergt de gezondheidszorg bij ouderen meer dan een probleemgerichte aanpak. In het doelgerichte model gaat men niet uit van de klachten of problemen van de patiënt maar van de doelstellingen die voor zijn of haar gezondheidszorg werden opgesteld. Het aanleggen van het Globaal Medisch Dossier en de mogelijkheid om hieraan een doelgerichte jaarplanning te verbinden vormt een dankbare gelegenheid om het doelgerichte model te introduceren in de huisartsenpraktijk. In dit artikel worden verder concrete suggesties gegeven om dit te realiseren.

Nierkolieken zijn een belangrijke groep urologische urgenties met een typische kliniek. Er moeten echter ook belangrijke differentiële diagnoses worden overwogen en dan vooral infectieuze, gynaecologische of acute abdominale pijnsyndromen. Urineonderzoek kan de diagnose bevestigen en met echografie en een RX Abdomen kunnen stuwing en steentjes soms worden aangetoond. Bij de behandeling staan NSAID's voorop omwille van hun aangrijpingspunten in de pathofysiologie. Andere behandelingsmethoden moeten slechts met reserve worden toegepast.

Multiple sclerosis (MS) is de meest frequente invaliderende neurologische aandoening bij personen van middelbare leeftijd.

Bestaat er een relatie tussen cultuur in haar verschillende aspecten en depressie? Of, anders gezegd, speelt cultuur een belangrijke rol in het ontstaan en begrijpen van de depressie? Is het belangrijk voor het op gang brengen van het hulpverleningsproces om meer te weten over de culturele context waarin het probleem is ontstaan? Of is het begrijpen van psychisch lijden en met name van de depressie via de weg van de cultuur niet nodig omdat psychische processen universeel te noemen zijn? Komen verlies- en rouwervaringen bijvoorbeeld niet overal op hetzelfde neer en vragen ze niet overal...