Vermits ik zeer had genoten van "Feminity" — hekelend, sprankelend, herkenbaar — van sociologe S. Brownmiller kon ik bij het inzien van dit nieuwe — recent vertaalde — werk geen weerstand bieden.

De patiënten hebben tussen 1 oktober en 30 december 1991 de tijd om zelf om te schakelen. Dit hoeft dus niet overhaast na 1 oktober te gebeuren, maar kan rustig gepland worden op het ogenblik dat de patiënt door zijn voorraadd U40 insuline en/of spuiten heen is.

Ons gehoor is een van onze diepst verankerde capaciteiten. Bij intredend coma verdwijnt het als laatste zintuig. Wanneer je uit coma terugkeert, komt het vóór al de rest terug.

Dat boeken kunnen geschreven worden vanuit de inzichten en ervaringen van auteurs in hun vakgebied bewijst het afscheidscollege dat professor Haanen gaf te Nijmegen en dat gepubliceerd werd onder de titel; "Wat patiënten mij hebben geleerd ".

Dit boek is het verslag van een onderzoek over anticonceptiegedrag. relatievorming en seksualiteit, uitgevoerd en gepubliceerd door de International Health Foundation.

Anticonceptie is in ieder geval een boeiend thema dat de huisartsenpraktijk verrijkt. Het fungeert als "mind-opener": een anticonceptieconsult beperkt zich niet tot de vraag om een voorschrift. Het anticonceptieconsult confronteert de huisarts met een waaier van nieuwe gevoelens.

Uit de gezondheidsenquête van het Centraal Bureau voor de Statistiek van Nederland, komen een aantal interessante gegevens naar voor.

Op 21-22 maart 1991 ging in ‘s Hertogenbosch de First International Conference on Primary Care Obstetrics and Perinatal Health door.

Op dinsdag 4 december 1990 werden wij uitgenodigd om deel uit te maken van de proefschriftcommissie bij de promotie van CJ. IJzermans en SK. Oskam rond het thema: "Clustering, continuïteit en comorbiditeit in de huisartsenpraktijk''

Een longspecialist die een boek schrijft over psychosomatiek en patiëntenbegeleiding: toch wel een niet alledaags gebeuren!