Menu
Geavanceerd zoeken

In Huisarts Nu 15 (1986) 7, 395-402 (dd. 5 september) publiceerden wij al een eerste statement van de Nieuwe Leeuwenhorstgroep, met name over toetsing. Bij dat artikel vindt de lezer een kleine historische schets over deze Europese think-tank. In deze tekst wordt ingegaan op de veranderende noden van de maatschappij inzake gezondheidszorg en de daaruit voortvloeiende nood aan verandering in de doelstellingen, structuren, inhouden en methodes van de medische opleiding. Er bestaat eensgezindheid over dat alle artsen hun opleiding, die uit drie fasen bestaat, levenslang moeten voorzetten : de...

We willen in deze tekst aanpikken bij het verslag over het WONCA-congres van juni jongstleden (cfr. het artikel hiervoor in deze HANU) en conclusies trekken voor de toekomst van de W. V. V.H. Op een WONCA-congres leer je immers veel over hedendaagse trends en over organisatorisch of inhoudelijk relevante ervaringen in het buitenland, waar ook ter wereld. Het zou zonde zijn zoveel belangrijke informatie verloren te laten gaan door ze niet te verwerken en voor onszelf toe te passen.

Londen is een indrukwekkende stad voor wie haar niet gewoon is. Het Barbican Centre is nog indrukwekkender: het is een enorm complex met een ontelbaar aantal zalen en zaaltjes waaruit je slechts na een week ronddolen wegwijs raakt. Het Brusselse congrespaleis verdwijnt erbij in het niets. Het is in dit centrum dat het tweejaarlijkse wereldcongres van WONCA tijdens de eerste week van juni plaatsvond. Meer dan duizend huisartsen, afkomstig uit meer dan veertig landen verspreid over de hele wereld, waren er verzameld.

De recente, met Barnumtechnieken gestoffeerde verklaringen van dr. C. EMMERECHTS omtrent het verbod om de patiënt een infauste diagnose mee te delen, zorgde in medische kringen (en ook daarbuiten) voor heel wat deining en beroering. Wanneer deze eminente collega (voorzitter van de S. U. V.A. en lid van een Provinciale Raad van de Orde van Geneesheren) bovendien sadistische (sic) motiveringen gaat ontwaren bij artsen die met hun patiënten de waarheid onverbloemd menen te kunnen bespreken, stijgt de verontwaardiging ten top. Niet in het minst bij de grote schare van huisartsen die er steeds op...

Ongetwijfeld vindt het succes dat de acupunctuur in de westerse wereld en de westerse geneeskunde kent, voor een groot deel zijn oorsprong in de nood die er in onze eng rationalistisch denkende, vervlakte ééndimensionale maatschappij bestaat aan rituelen, symbolen en transcendentale elementen. Dit geldt trouwens ook voor alle andere alternatieve geneeswijzen. De acupunctuur wordt in de medische wereld echter het best aanvaard omdat een aantal wetenschappelijke onderzoekingen de basis hebben gelegd voor een mogelijke verklaring van het werkingsmechanisme ervan.

Deze klinische les volgt de sociale, emotionele en intra-psychische aspecten in de situatie van een vrouw met diabetes, type I. Het verhaal probeert het verband aan te tonen tussen deze elementen en de evolutie van de glycemie. Verder demonstreert het, zonder wetenschappelijke bewijzen, dat het welzijn van de jonge diabetespatiënt af en toe minder bepaald wordt door de glycemie dan door andere parameters, die inderdaad belangrijker kunnen worden.

De naam Woudschotenrapport heeft door de jaren heen een bijna mythische bijklank gekregen; de authenticiteit en autoriteit ervan worden door niemand becritiseerd.