Menu

Praktijkverpleegkundigen

Samenwerken met verpleegkundigen in de huisartsenpraktijk biedt vooral voordelen. Deze complementaire partner in de praktijk verhoogt de kwaliteit van zorg voor (chronische) patiënten en leidt tot meer werktevredenheid bij huisartsen.

Opvolging van hartfalen is een intensief traject, waarbij op de eerste plaats de patiënt betrokken is via zelfmonitoring van lichaamsgewicht, hartslag en bloeddruk. Maar het is de huisarts of de praktijkverpleegkundige die de educatie verzorgen en de supervisie/coördinatie van de ambulante zorg op zich nemen.

De begeleiding van patiënten met diabetes type 2 vereist een proactieve aanpak. De noodzaak aan planning, educatie en empowerment leidt tot een complexer management dan het geval is voor acute aandoeningen. Het Chronic Care Model (CCM) reikt de bouwstenen aan om dit vorm te geven om zo de kwaliteit van zorg te verbeteren.

Baarmoederhalskankerscreening gebeurt minder in de huisartsenpraktijk, waardoor kwetsbare groepen vaak uit het oog worden verloren. Kan een praktijkverpleegkundige deze vrouwen beter bereiken?

Het screeningsconsult om een uitstrijkje te maken lijkt een puur uitvoerende handeling: de gynaecologische tafel op, speculum plaatsen, uitstrijken, speculum verwijderen, aankleden en klaar. Maar er speelt natuurlijk wel meer, zeker bij patiënten die aarzelen om een uitstrijkje te laten maken of bij wie het lang geleden is, of die slechte ervaringen met zich meedragen over een intiem onderzoek. Deze achterliggende facetten negeren of er niet voor openstaan, klopt niet met de holistische benadering waarvoor huisartsenpraktijken zich graag op de borst kloppen.

Bewoners van een woonzorgcentrum hebben doorgaans complexe gezondheidsproblemen. Samen met een multidisciplinair team staat de huisarts in voor de toenemende zorgvraag. Deze interprofessionele samenwerking vraagt om een doeltreffende communicatie. Idealiter is er voor en na een bezoek aan een bewoner een (mondelinge) overdracht van informatie tussen de huisarts en de (hoofd)verpleegkundige om tot een gemeenschappelijk gedragen plan van aanpak te komen.

Het nieuwe jaar is stormachtig begonnen; een zoveelste virusgolf kwam onverwacht aanrollen en verraste gevaccineerden en ongevaccineerden. Ook huisartsenpraktijken zagen de telefonische contacten en het klinische werk weer pieken. Sta je er alleen voor, of met de beperkte hulp van een telesecretariaat, dan is het pompen of verzuipen.

In de agenda van de huisartsenpraktijk staat Henk genoteerd, een 60-plusser met een nieuwe diagnose van diabetes type 2. De huisarts brieft me vooraf.

Samenwerking van diverse disciplines vangt de steeds complexere zorgnoden van een groeiende groep patiënten op. Deze samenwerking binnen een zorgteam is echter niet altijd evident. Vijf bouwstenen kunnen deze samenwerking ondersteunen: kennismaken, een zorgplan opstellen, reflectie en evaluatie, ethisch handelen en communicatie.

Ook in Vlaanderen ervaren huisartsen en verpleegkundigen zorgsubstitutie als een meerwaarde: boeiend werk, ruimte voor authenticiteit en solidaire werkbelasting. Een gedeelde praktijkvisie, praktijkprotocollen en structureel overleg zijn doorslaggevend voor een goed georganiseerde zorgsubstitutie in de huisartsenpraktijk.

Wat gebeurt er als de verpleegkundige van de huisartsenpraktijk patiënten met chronische aandoeningen opvolgt? Wat is de invloed op de kwaliteit van zorg, (kosten)efficiëntie en consultatiefrequentie? En hoe ervaren patiënten en zorgverleners deze taakverandering? Dit praktijkonderzoek toont welke factoren bijdragen tot een succesvolle overdracht.

Om preventieve zorg te doen slagen is zelfmanagement door de burger cruciaal. Ook het paradepaardje van de preventieve zorg, de Gezondheidsgids, maakt deze transitie naar meer zelfmanagement. Met deze visietekst wil het kennisdomein Preventie en Gezondheidspromotie verduidelijken hoe dit in de praktijk kan worden doorgevoerd.

Het takenpakket van de huisarts neemt toe en ook de patiënt verwacht kwaliteit van de geleverde zorgen. Voor huisartsen blijft het koorddansen om onder de toenemende administratieve druk de patiëntenzorg niet in het gedrang te brengen. Delegatie van administratieve taken, praktijkorganisatie en medische handelingen dringt zich op.

Belgische huisartsen staan toenemend onder druk. Enerzijds is er de vergrijzing en multiculturaliteit door migratie en anderzijds is er een daling van het aantal huisartsen. De wetenschappelijke en technologische vooruitgang brengen opportuniteiten maar ook inspanningen met zich mee.

Dankzij een International Exchange project kregen tien jonge huisartsen (in opleiding) de kans om de Engelse huisartsenwereld van binnenuit te leren kennen. Is de huisarts ook in de UK de spilfiguur van de gezondheidszorg?

Cijfers van het Federaal Kenniscentrum en statistische gegevens van het Riziv en de federale overheidsdienst Volksgezondheid geven aan dat we afstevenen op een relatief en absoluut tekort aan huisartsen. Veel Vlaamse huisartsen zijn ouder dan 55 jaar en de instroom van nieuwe huisartsen is onvoldoende om de uitstroom op te vangen. Ondertussen veroudert de bevolking met meer chronische zorg tot gevolg.

In vele landen staat de eerstelijnsgezondheidzorg onder druk, onder andere door de toenemende levensverwachting, multimorbiditeit en chroniciteit van zorg. Taakdelegatie van artsen naar verpleegkundigen in de eerste lijn is een belangrijke strategie om deze druk te doen zakken. Studies tonen aan dat goedopgeleide verpleegkundigen voor bepaalde pathologie minstens evenwaardige zorg kunnen verlenen als artsen.

De meeste maatregelen voor een daadwerkelijke taakverlichting van huisartsen zijn nog onvoldoende, vooral voor de kleinere solo- en duopraktijken. Huisartsen moeten het ook eens worden over het takenpakket van de ‘medical management assistant’, de praktijkassistent(e) en de verpleegkundige in de praktijk. Sinds 2014 kiezen studenten opnieuw meer voor huisartsgeneeskunde.1 Het is de vraag of deze tendens zich zal doorzetten, want huisartsen worden nog steeds geconfronteerd met een hoge werkdruk.2,3 De huisarts oefent zijn functie uit in een vaak belastende werksituatie. Door de toename van...

Resultaten van een bevraging in Huisartsenwachtpost Antwerpen Noord Taakdelegatie als oplossing voor huisartsentekort? Een dreigend tekort aan huisartsen en een toenemende zorgvraag zetten de huidige organisatie van de eerstelijnsgezondheidszorg in België onder druk. Volgens onderzoek is er momenteel in België geen tekort aan huisartsen in vergelijking met andere landen. Maar door maatschappelijke veranderingen (meer gespecialiseerde zorg, meer preventieve en chronische zorg, multimorbiditeit, complexe zorg, hogere levensverwachting, vergrijzing) stijgt de takenlast van de huisarts. Daarbij...

In september 2016 start de Universiteit Antwerpen samen met enkele hogescholen de opleiding 'Verpleegkundige in de huisartsenpraktijk'. Een van de bezielers, prof. dr. Roy Remmen, legt uit waarom zo'n opleiding belangrijk is.