Medische besliskunde is terzelfder tijd aantrekkelijk en bevreemdend. Intuïtief voelen we dat de menselijke geest op die manier werkt, maar het wordt moeilijk als we concrete praktijksituaties stap voor stap willen reconstrueren met besliskunde. Vooral het inschatten van het aantal vals-positieven en vals-negatieven is niet eenvoudig. Aan de hand van een casus over enkeltrauma worden de basisbegrippen van medische besliskunde hier toegepast. Hierbij wordt zo dicht mogelijk bij het klinisch redeneren van de huisarts gebleven.

De enkelelistorsie omvat zowel het in- als eversietrauma van de enkel. Het betreft een laesie van de capsuloligamentaire structuren aan de laterale of mediale zijde van het bovenste spronggewricht.

Artsen hebben twee- tot tienmaal meer kans om besmet te geraken met het hepatitis B-virus dan de algemene bevolking, vooral door prikaccidenten in de praktijk. Het is dus van groot belang dat artsen zich laten vaccineren tegen hepatitis B, ook al om hun patiënten niet te besmetten. In een onderzoek bij tweehonderd Vlaamse huisartsen bleek een kwart nog niet te zijn ingeënt. Vooral oudere en solowerkende huisartsen zijn wat nalatig of zien het belang van de vaccinatie niet in. Om deze groep alsnog te motiveren zich te laten vaccineren, kunnen kleinschalige campagnes in LOK-groepen of...

Disfunctionerende artsen zijn geen zieke artsen. Ze functioneren minder goed omdat ze minder vaardig zijn of omdat de werkomstandigheden niet optimaal zijn. Daardoor maken ze fouten, zowel medisch-technische als communicatiefouten. Om deze fouten te voorkomen, moet in de opleiding veel aandacht gaan naar het aanleren van vaardigheden, ook van sociale vaardigheden. Na de opleiding blijft het eveneens belangrijk kennis en sociale vaardigheden bij te schaven. Omdat ook slechte werkomstandigheden stress veroorzaken en zo tot fouten kunnen leiden, zijn er aantal organisatorische maatregelen nodig...

Probleemartsen zijn artsen die een probleem vormen voor de gezondheidszorg van hun patiënten. Soms maken ze fouten door onkunde of worden ze belemmerd door een persoonlijke problematiek. Omdat familieleden en collega's een arts met problemen vaak een hand boven het hoofd houden, duurt het vaak lang voor de arts bij een professionele hulpverlener terechtkomt. Het probleem wordt doorgaans pas erkend als het onmogelijk nog langer kan worden ontkend. Daardoor wordt het des te moeilijker het probleem van de arts te verhelpen en hebben veel patiënten onnodig risico gelopen.

Vanaf dit nummer start Huisarts Nu met de publicatie van een aantal artikelen over "artsen met problemen". Dat kunnen zieke artsen zijn. Hoe worden zijn geholpen? Kunnen zij terecht bij een andere arts? Bestaat er een professionele, medische omkadering zoals andere beroepsgroepen dat hebben? "Artsen met problemen" kunnen ook gezonde, maar slecht functionerende artsen zijn. Hoe groot is deze groep en op welke manier kunnen zij worden begeleid? En vooral, hoe kan men voorkomen dat gezonde, goed functionerende artsen in deze groep terechtkomen?