In dit boek werden bijdragen opgenomen die de diverse auteurs presenteerden tijdens een symposium van de Nederlandse Vereniging van Artsen in de zwakzinnigenzorg.

De vijfde druk van dit haast klassieke boek is gedeeltelijk herschreven en up-to-date gemaakt. Er werden twee nieuwe hoofdstukken aan toegevoegd: een over partnerkeuze en een over kunstmatige inseminatie.

Een groep specialisten van de universiteiten van Leuven en Utrecht heeft een fundamenteel basiswerkje samengesteld met de nieuwste gegevens over ijzermetabolisme.

Wat laat misschien, maar we moeten de tijd hebben om het overzicht te maken: bij deze dus het overzicht van wat u nog niet wist over de nieuwe geneesmiddelen van 1987, namelijk die van de laatste maanden van dat jaar. Vooral de calciumantagonisten zijn interessant om even dieper op in te gaan. Zoals gewoonlijk maken we van de gelegenheid gebruik om naast de nieuwe produkten ook een algemeen farmaceutisch probleem te behandelen. Deze keer is het tweede deel van deze kwartaalbijdrage gewijd aan plasmaconcentratiemetingen.

Op dit ogenblik wordt het sedimentonderzoek in de meeste huisartsenpraktijken als criterium gebruikt voor het al of niet stellen van de diagnose «urineweginfectie» (naast de dipslidecultuur, waarvan het resultaat echter slechts later bekend is). Daarom hebben we in deze studie nagegaan in hoeverre de resultaten van een rechtstreeks onderzoek overeenkomen met die van het (tot nader order als referentie gebruikte) klassieke sedimentonderzoek. We gebruiken daarvoor de definities en berekeningswijzen zoals vermeld door F. Sturmans en D. Avonts en P. Embrechts.

De samenwerking tussen de huisarts en de maatschappelijk werker wordt meestal in het kader van TGZ besproken. De inbreng van de maatschappelijk werker beperkt zich vaak tot het oplossen van materiele problemen. Praktijkvoorbeelden wijzen echter uit dat de maatschappelijk werker vanuit zijn specifieke psychosociale invalshoek een grote inbreng kan hebben m het medische gebeuren in de eerstelijn. In dat geval is samenwerking voor alle betrokken partijen opportuun. Voor zo een samenwerking tot stand kan komen, moeten er echter heel wat hinderpalen overwonnen worden.

Elke dag ondervinden we dat woorden (b.v. een schuine mop of slecht nieuws), gedachten (b.v. erotische) en beelden (b.v. dagdromen)lichamelijke veranderingen veroorzaken. Als artsen observeren we dagelijks lichamelijke veranderingen, die we «ziekte» noemen, en lokken we lichamelijke veranderingen uit, die we «therapie» noemen. Merkwaardig genoeg negeert onze opleiding en de dagelijkse medische praktijk vrijwel volledig het feit dat woorden, gedachten en beelden gunstige en ongunstige lichamelijke veranderingen kunnen veroorzaken. Dat psychologische factoren en psychotherapeutische methodes een...

Na Herman Baeyens (HANU 17 (1988) 2 van vorige maand) praten we m onze reeks interviews (zie kaderstuk hiernaast) met Gilbert Temmerman. Hij is huisarts in Gent en pionier uit de eerste uren van de WVVH. Hij heeft de Vlaamse huisartsgeneeskunde jarenlang internationaal vertegenwoordigd in SIMG. Hij was, lang voor IBM en Apple, toe aan het denken over geautomatiseerde classificatie: hij richtte de WVVH-commisie Computerhulp op toen de meeste van onze lezers nog studeerden, en was er zowat tien jaar de voorzitter van. Gilbert Temmerman is een rustig en minzaam man, vriendelijk en attent, maar...

Ongeveer tien jaar geleden verscheen de term MBD in medische tijdschriften. Sinds toen werden de letters MBD vaak verschillend benoemd. Momenteel spreken we van het ADD-syndroom, al of niet met hyperkinesie: Attention Deficit Disorder bij kinderen en volwassenen. Het syndroom is «volwassen» geworden. Enkele klinische gevallen van ADD bij kinderen en volwassenen verduidelijken de situatie.

Onze bevolking vergrijst. Al wie bij de gezondheids- en welzijnszorg betrokken is, spitste tijdig de oren toen de grijze golf lang van tevoren aangekondigd werd, en men bereidde zich voor op alle eventualiteiten van deze nieuwe demografische situatie.