Menu
Geavanceerd zoeken

Door de antiretrovirale therapie is een hiv-infectie een chronische ziekte geworden. Wegens de gestegen levensverwachting neemt echter ook het aantal comorbiditeiten toe. Als gevolg van de nagenoeg ongewijzigde incidentie stijgt bovendien het aantal patiënten in de aidsreferentiecentra elk jaar. Een gestructureerde samenwerking met de eerste lijn dringt zich dan ook op. Vlaamse huisartsen zijn gemotiveerd om hiv-patiënten op te volgen, maar er is nood aan meer kennis, een samenwerkingsprotocol en betere communicatie tussen huisarts en aidsreferentiecentra. Enkele studies uit 1995 en 1998 geven...

De beste strategie om een besmetting met hiv te voorkomen is het consequent gebruik van een condoom. Maar deze barrièrestrategie kan falen, waardoor een besmetting wel mogelijk is, zeker als dat condoomongeluk plaatsheeft met een partner met hoog risico op een hiv-infectie. In dat geval is er een back-up mogelijk: PEP (Post Exposure Profylaxis). Binnen de 48 uren na het incident start men met een vierweekse kuur van antiretrovirale medicatie. Wat kan een mogelijk besmettingsaccident zijn?

Als bacteriën erin slagen te leren hoe ze weerstand moeten bieden aan antibiotica, waarom zouden artsen dat dan niet kunnen? Toch zijn artsen vaak bezorgd over de veiligheid van hun patiënten als ze minder antibiotica zouden gebruiken voor luchtweginfecties.

We lezen in de Belgische antibioticagids dat antibiotica bij acute keelpijn in de regel niet geïndiceerd zijn. Toch laat de Belgische huisarts zich nog vaak verleiden om wél voor te schrijven.

Naar schatting lijden meer dan 15 miljoen Amerikanen en meer dan 300 miljoen personen wereldwijd aan een IgE-gemedieerde voedselallergie. Meer dan 90% van de betrokken allergenen zijn melk, ei, pinda, noten, soja, tarwe, vis en schaaldieren.

Colorectale kanker is in België de derde meest frequente kanker bij mannen en de tweede meest frequente kanker bij vrouwen. Screening verlaagt de mortaliteit aanzienlijk gezien het de mogelijkheid biedt om premaligne poliepen en maligniteiten in een vroeg stadium te verwijderen.

Na majeure orthopedische ingrepen is het gebruik van LMWH (laagmoleculair gewicht heparine) wereldwijd courant en verantwoord om het risico op veneuze trombo- embolie te verminderen. Na artroscopische knie-ingrepen (wereldwijd de meest frequent uitgevoerde orthopedische ingreep) en gipsimmobilisatie van het onderbeen, is het nut van profylaxe echter nog niet onomstotelijk bewezen. De hypothese dat ook in deze indicaties profylaxe aangewezen is, is echter wijdverspreid, zonder dat internationale richtlijnen dit kunnen ondersteunen.

Er zijn aandoeningen die boeien en ook vermoeien. Hiv is er zo één. Aids is, excuseer mij de uitdrukking, een razend interessante aandoening. Er is één duidelijke oorzaak, een virus. Wat een verademing tussen al die multifactoriële, complexe chronische aandoeningen die onze dagtaak helemaal opvullen. Wie besmet is, blijft levenslang drager en progressief ontwikkelt zich een intrigerend ziektebeeld met exotische syndromen: Pneumocystis carinii-pneumonie, cryptokokkenmeningitis en een huidaandoening (eigenlijk een vaatziekte), het Kaposi sarcoom.

Als afwisseling tussen alle jonge mensen door ben ik altijd blij met bejaarde patiënten. Want wat hebben de tachtig- en negentigjarigen van nu veel meegemaakt: de oorlog, de hongerwinter, vroeg overleden broers en zussen, armoede, weduwe zijn vanaf vijftig jaar,… en wat kunnen ze daar prachtig over vertellen.

Het lukt hem niet, het knoopje van zijn rechtermanchet los te maken. Niet makkelijk, zo zonder duim, nu al twaalf jaar na de feiten. Het schuldgevoel huist nog steeds in mij, omdat ik het vroeger had moeten ontdekken, denk ik dan, misschien. Ik help hem dan maar uit de nood, want ik beschik nog over beide.