Het is welbekend dat overgebruik van antibiotica leidt tot een toename in antibioticaresistentie en ook dat antibiotica voor de meeste luchtweginfecties worden voorgeschreven in de huisartsenpraktijk, ondanks dat deze meestal spontaan genezen. Verder is bekend dat luchtweginfecties zelden geassocieerd zijn met complicaties, zoals pneumonie, peritonsilair abces, mastoiditis, empyeem, meningitis, intracranieel abces en syndroom van Lemierre, maar niet of deze vaker voorkomen in huisartsenpraktijken die minder antibiotica voorschrijven.

Rationeel voorschrijven van antibiotica: het was al een hot topic toen ik twaalf jaar geleden de universiteit verliet en toch blijft het een probleem…

Ik heb geen angststoornis, ik ben niet geplaagd door ervaringen uit het verleden en ik voel me in een goede fysieke en mentale gezondheid. Maar toch bekruipt me tijdens een wachtdienst af en toe een gevoel van onbehagen. Ain't no angel gonna greet me, it's just you and I, my friend. (Bruce Springsteen)

Een tijdschriftredactie kan op drie manieren oordelen over een ingezonden artikel: accepteren, afwijzen (onmiddellijk door de redacteur of na commentaar van de referenten/ peer review) of vragen om revisie (gewoonlijk naar aanleiding van het referentencommentaar). Veel gepubliceerde artikelen zijn diverse malen afgewezen en/of gereviseerd alvorens ze werden geaccepteerd. Het oordeel 'Revise and resubmit' (opnieuw indienen na revisie) is een teken dat het tijdschrift geïnteresseerd is in het artikel, en dat is goed nieuws, want het betekent dat er een goede kans is dat het alsnog wordt...

Er bestaan uniforme eisen voor artikelen die worden aangeboden aan biomedische tijdschriften (www.icmje.org). Daarnaast stelt elk tijdschrift zo zijn eigen eisen, die te vinden zijn in de auteursinstructies op de website van het tijdschrift. Elk tijdschrift heeft weer net iets andere voorkeuren voor zaken als het maximum aantal woorden, de opmaak van de referenties, en of de tabellen en figuren ingevoegd in het manuscript moeten worden aangeleverd of als afzonderlijke bestanden.

Cultuursensitief werken in de hulpverlening is een uitdaging waarbij de arts zoekt naar een goede afstemming met elke unieke patiënt. Het 'bewustzijn' en de bereidheid om een zelfreflectief proces aan te gaan is de belangrijkste pijler in deze zoektocht.

Een goede arts-patiëntrelatie is de hoeksteen van een kwaliteitsvolle zorgverlening. Het belang van taal en communicatie in deze zorgverlening is sinds lange tijd gekend. Een Amerikaanse review uit 2002 onderzocht de invloed van taalbarrières tussen Engelstalige zorgverleners en Spaanstalige patiënten uit de Latino-populatie op de kwaliteit van zorgverlening. Bij zes op zeven studies bleek er een significant negatief effect op de kwaliteit van de zorg. Ook de toegang tot de zorg en de uitkomst na opname werden negatief beïnvloed door een taalbarrière.

Levensgewoonten kunnen in belangrijke mate verschillen binnen de grenzen van een land of een specifieke regio. Indien deze gewoonten sterk gerelateerd zijn aan een bepaalde ziekte, dan kan de geografische weergave van het voorkomen van deze ziekte illustreren hoe de onderliggende levensstijl varieert. Het visualiseren van de geografische spreiding van kankerincidentie, gerelateerd aan roken en/of alcohol, kan dan ook een indicatie geven over regionale verschillen in de prevalentie van de risicofactoren.

Het inschakelen van gespecialiseerde diensten palliatieve zorg in de zorg voor mensen met een levensbeperkende ziekte resulteert vaak in een betere kwaliteit van leven en van sterven. Mensen die hieruit voordeel zouden kunnen halen, maken er echter niet altijd gebruik van. Zo krijgen kankerpatiënten vaker palliatieve zorg dan mensen met een andere aandoening. Het is belangrijk om na te gaan waarom mensen geen gebruik maken van deze diensten en waarom sommige groepen meer kans hebben om ernaar verwezen te worden dan andere.

De prevalentie van chronische nierinsufficiëntie (CNI) neemt toe met het ouder worden, tot ongeveer 10% op de leeftijd van 65 jaar en tot 60% bij personen van 80 jaar en ouder. CNI en vooral het eindstadium van de nierziekte (ESNZ) worden erkend als een belangrijk probleem voor de volksgezondheid. De kosten per patiënt in dialyse lopen per jaar op tot meer dan 50 000 euro en er wordt meer dan 1% van het Belgische gezondheidszorgbudget aangewend om deze kosten te dekken. Daarnaast verhoogt CNI het risico op cardiovasculaire events en mortaliteit. Bovendien kunnen veel medicijnen niet worden...