Huisartsen vormen meestal het eerste aanspreekpunt bij blessures door hardlopen. Het verschil tussen hardlopen en wandelen is dat bij lopen direct na de afzet een zweeffase volgt, waarbij de beide voeten van de grond komen. Bij wandelen blijft altijd een van beide voeten met de grond contact houden. Dat heeft tot gevolg dat er bij het hardlopen grotere krachten op het lichaam inwerken waardoor het onderste lidmaat tot zelfs de rug risico lopen.

Empathie speelt een steeds belangrijkere rol in de arts-patiëntrelatie en in de opleiding. De auteur van dit boek werkte 35 jaar als huisarts en werd daarna wetenschappelijk onderzoeker aan de Radboud Universiteit, waar hij promoveerde op ‘Empathie in de huisartsenpraktijk’.

Meer dan drie op vier zelfstandige zorgverleners werken samen. Bij sommigen wordt deze samenwerking vastgelegd in een contract, bij anderen gebeurt dit door louter mondelingen afspraken. Om deze reden hebben de auteurs van dit boek getracht een overzicht te geven van alle mogelijke professionele samenwerkingsverbanden, inclusief de mogelijke voor- en nadelen. Door hun beroep als advocaat merken ze al jaren dat sommige artsen samenwerken zonder dit correct te regelen, aangepast aan de concrete noden die artsen hebben in de praktijk.

In ‘Stemmen over psychose’ laat Stijn Vanheule, professor klinische psychologie van de UGent, onder andere auteurs aan het woord die hebben geschreven over hun ervaringen met psychose.

Mark Tuitert, voormalig langebaanschaatser, nodigt in zijn podcast ‘Drive’ verschillende sporters, ondernemers en wetenschappers uit. In deze aflevering is Hanno Pijl, professor en diabetoloog te gast.

Bij polyfarmacie is een farmacotherapeutische anamnese de eerste stap van een grondige medicatiebeoordeling. Dit gesprek gaat verder dan een medicatienazicht en geeft een beter overzicht van wat de patiënt nu exact gebruikt.

Hoe het juiste statine te kiezen, hoe de behandeling aanpassen en wat is de zin of onzin van alternatieven? Een MFO tussen huisarts en apotheker kan de behandeling optimaliseren.

Als een hypomane patiënt vol verve meedeelt dat hij zich nog nooit zo gelukkig heeft gevoeld, dan voelt u algauw dat wat gezegd wordt, niet overeenkomt met uw indruk. Iets gelijkaardigs ervoer ik bij een man die altijd grappend binnenkwam maar telkens een droevige indruk gaf, hoewel ik dat niet kon afleiden uit wat hij mij vertelde. Tot de psychiater zijn toestand typeerde als een ‘smiling depression’: dat was het inderdaad!

Contact met de natuur vermindert agitatie en verhoogt de levenskwaliteit van mensen met dementie. Ze moeten hierin wel actief begeleid worden, bijvoorbeeld door samen te tuinieren, wandelen,…