Dat antibioticaresistentie een groeiend wereldwijd probleem is dat elk jaar miljoenen sterfgevallen veroorzaakt, is bekend. Dit probleem betreft meer dan alleen mensen en heeft ook te maken met dieren en het milieu. Zo is van fijnstofdeeltjes (‘particulate matter’) kleiner dan 2,5 micrometer (PM2,5) aangetoond dat ze ook verschillende antibioticaresistente bacteriën en genen kunnen bevatten.

Respiratoire aandoeningen zijn een belangrijke oorzaak van vroegtijdige sterfte bij volwassenen. Betere preventie en controle van de oorzakelijke aandoeningen zou heel wat van deze sterfgevallen kunnen vermijden. Tot nu toe wordt hierbij vooral gefocust op vaccinatiecampagnes en het vermijden van blootstelling aan schadelijke stoffen, zoals met rookstopcampagnes.

Overconsumptie van antibiotica is een van de voornaamste redenen voor de toename van antibioticaresistentie wereldwijd. Ook in de eerste lijn en vooral voor luchtwegklachten krijgen patiënten vaak antibiotica voorgeschreven terwijl dit niet nodig is. Vaak komt dit door factoren zoals druk van de patiënt, een overvolle agenda, diagnostische onzekerheid, enzovoort.

Sinds het omwoelen van de grond voor de Oosterweelwerken op Linkeroever in Antwerpen, is PFAS nog steeds in het nieuws en misschien zelfs in de omgeving van jouw huisartsenpraktijk. Dat kun je nagaan via een gedetailleerde kaart die Karl Vrancken, PFAS-opdrachthouder van de Vlaamse overheid, opstelde.

Tijd doorbrengen in de natuur maakt mensen gezonder. Maar patiënten effectief de natuur in krijgen, is niet altijd even gemakkelijk. Want welke soort natuur is er in de buurt? Is het voor de patiënt makkelijk bereikbaar? Welke faciliteiten zijn er beschikbaar? Ligt het in de buurt van een fietsknooppunt of een halte van het openbaar vervoer?

Men zegt dat één dag je leven kan veranderen. Welke dag het ‘m deed, weet ik niet maar een afwezigheid van zeven weken bleek voldoende om een gendertransitie door te maken. Voor ik in ouderschapsverlof vertrok had ik een consultatie met Jana, na mijn verlof met Théo.

Huisartsen zijn specialisten van de context en van de multimorbiditeit. Daarom trek ik voldoende tijd en ruimte uit voor huisbezoeken aan patiënten met een chronische aandoening. Elke week, op dinsdag- en donderdagvoormiddag.